حکومت نگران شرعیات و محرم و نامحرمی!
کیا حمیدی
آفت و معضلات اجتماعی آنچنان درایران گسترده و درهم پیچیده است که تمام وجوه زندگی عادی جامعه را که بنگری هریک به سهم خود اختلالاتی را در زندگی جاری مردم به وجود آورده است. امروز مشکل مسکن که جزء نیازهای اولیه هر انسانی است، مردم ایران را به مشقت انداخته است. گران شدن بی حد ومرز قیمت مسکن، شرایط خرید را کلا منتفی کرده و در مقابل بازار اجاره نشینی هم به شدت برهم ریخته است. قیمت اجاره خانه ها هفته به هفته درحال تغییر و گران شدن است و خانواده هایی که به سرسال قرارداد اجاره خود رسیده اند، به سبب چند برابر شدن ودیعه و کرایه قادر به تمدید و یا پیدا کردن جایی مناسب با درآمد و توانایی مالی کنونی نیستند.
همچنین آن دسته از افراد و خانواده هایی که به سبب نبود شغل و امکانات بهداشتی و آموزشی و رفاهی به شهرهای بزرگ مهاجرت کرده اند، قادر به تامین مالی اجاره خانه نیستند. از سوی دیگر افرادی که دچار بیکاری شده اند و خانواده های کم درآمد که شغل و درآمد ثابتی ندارند و پیش از این حاشیه نشینی می کردند و به طور کلی قشر کثیری که درآمدشان درمقابل تورم و کاهش ارزش پول ملی، قادر به تامین نیازمسکن نیست، دچار “پدیده بد مسکنی” شده اند.
براساس آمار وزارت راه و شهرسازی درحال حاضر بیش از ۱۱ میلیون نفر حاشیه نشین درشهرهای بزرگ وجود دارند که از امکانات مناسب زندگی برخوردار نیستند. همچنین اتحادیه مشاورین املاک نیز از افزایش دوبرابر قیمت مسکن و سه برابری قیمت اجاره خانه ها در سال جدید خبرداده است. دراین میان گزارش های فراوانی از زاغه نشینی، چادرنشینی، کانکس نشینی، گورخوابی و اتراق در قبرستان ها و زندگی شبانه در خودروها در تهران و دیگر شهرهای بزرگ منتشر شده است.
در آخرین نمونه از طاعون “بد مسکنی” که از سوی شهرداری منطقه ۲۲ تهران اعلام شد، “پشت بام خوابی با قیمت ۲۵ تا ۵۰ هزارتومان برای یک شب” و “اجاره خانه های کوچک توسط دوخانوار” توجه رسانه ها را به خود جلب کرد. اما نکته تاسف آور واکنش نایب رئیس مشاورین املاک بود که در مورد پدیده ای به این دردناکی گفته است: « قاعدتا وقتی اعضای این دو خانواده به یکدیگر محرم نیستند نمیتوانند زیر یک سقف با یکدیگر زندگی کنند. وقتی که در هتلها اجاره یک اتاق به دو خانواده منع قانونی دارد این موضوع به اجاره واحد مسکونی هم تسری مییابد!!» .
مردم دچار این مشکلات هستند و بعد آنهایی که میتوانند در این بازار نقشی داشته باشند، نگران عدم رعایت شرع هستند و نمیپرسند چرا کار به اینجا رسیده است که مردم چنین سبک زندگی را برای خود انتخاب کردهاند.به جای اینکه راهکار ارائه دهند و به دنبال راههایی برای کاهش اجارهها باشند نگران محرم بودن و محرم نبودن هستند.
آنهایی که از پس اجاره یک خانه بر نمیآیند، نمیتوانند در خیابان زندگی کنند، پس مجبور هستند فکری به حال زندگی خود کنند. مجبور هستند راهی برای اینکه زن و بچهشان در هنگام خواب سقفی بالای سرشان داشته باشند، پیدا کنند. یا باید خانه مشترک با خانواده ای دیگر بگیرند، یا باید حاشیه نشینی و کانکس نشینی کنند و یا پس از فروپاشی بنیان خانواده باید به گرمخانه های شهرداری پناه ببرند و بعد ابتلا به اعتیاد گورخوابی کنند.
این معنای حکومت اسلامی است که رژیم برای مردم ترتیب داده است. مردم در باتلاق مشکلات فرو روند و دست و پا بزنند، اما محرم و نامحرمی را رعایت کنند!