فاطمه سپهری، از امضاکنندگان «بیانیه ۱۴ کنشگر زن برای استعفای خامنهای»
«آقای خامنهای چرا اینقدر برای کشتن جوانان ایران شتاب داری؟ آقای رئیسی در سال شصتوهفت کم انسان کشتی که امروز هم با همان شتاب حرکت میکنی؟ آقای رئیسی، مگر نمیگویی که مسلمان هستی؟ اسلام میگوید در ماه محرم و ماههای حرام نباید کسی کشته شود و جان کسی را نباید بگیرند. چرا گرفتید؟ به اسلام توهین کردید، شما مسلمان هم نیستید، شما دروغ میگویید. نوید که در دست شما و در اختیار شما بود، چه ایرادی داشت که شش ماه دیگر هم صبر میکردید تا همه چیز روشن شود. من از خامنهای و دستاندرکارانش در قوه قضاییه به خدا شکایت میکنم. متاسفم که من یک ایرانیم و در همچنین جایی زندگی میکنم. متاسفم برای ملت ایران که در دستان اینها به گروگان گرفته شدیم. نوید را تنها نکشتند پدر و مادر و خواهر و برادرش را هم کشتند. خانواده افکاری را کشتند. از هم میهنانم، از تمام کسانی که صدای من را میشنوند میخواهم ساکت ننشینند.
نوید دو سال در زندان شیراز بود و کسی از او خبر نداشت. چرا مردم را بی خبر میگذارید خانوادهها؟ چرا دنیا را بی خبر میگذارید؟ تا خامنهای و دوستانش هر تصمیمی که بخواهند برای ما بگیرند؟ حالا که این اتفاق برای نوید افتاد از این به بعد اجازه ندهید که به این راحتی عزیزانمان را از ما بگیرند. ما از جامعه جهانی میخواهیم که کوتاه نیایند. از سازمانهای ورزشی میخواهیم که کوتاه نیایند. یک پهلوان را از ما گرفتند، اینها را در دنیا محدود کنید محکومشان کنید برای این کارهایی که میکنند.»