عفت گوهری، عضو کارگروه زنان و برابری جنسیتی شورای مدیریت گذار
با وجود تهدیدها از هر امکانی و تقریبا همیشه و در هرجمعی که بودیم راجع به آقانور صحبت میکردیم و همیشه این سئوال را مطرح میکردیم که مگر داشتن آرمان‌های انسانی جرم هست؟ و آیا مجازات آن مرگ است؟ آنهم به این شکل بدون هیچگونه دادگاهی و اثبات گناهی؟
من همیشه خودم را در مقابل نورالدین و جوان های زیادی که مثل او با بیعدالتی محض کشته شدند موظف میدونم. من موظفم صدای در گلو خفه شده ی این عزیزان باشم. تا زمانیکه به سئوالات ما پاسخی داده نشده، تا روزدادخواهی من موظفم که بگم چه به سر آقانورم آوردن. وقتی اون روز رسید شاید این زخم بسته بشه و من دیگه لباس سیاه نامرئی را از تنم دربیارم. من تا آن روز نخواهم نشست!
