براى لغو حكم اعدام، براى جهانى عارى از خشونت، براى دفاع از حق حیات و غلبه زندگى بر مرگ، براى رویش اعتماد، براى خشكاندن بذر انتقام، براى جامعه اى با منزلت انسانى در ایران آینده، دست در دست همدیگر، آوازه خوان جهانى بهتر، جهانى بدون جمهورى اسلامى باشیم.
یزدان شهدایی
اعدام از قدیمى ترین مجازات هاى بشری و مربوط به “دوران انتقام جویی پیشاباستان” است ، یادگارى شوم از دوران برده دارى و قوانین حمورابى كه چشم را در مقابل چشم و جان را در مقابل جان طلب مى كرد. این مجازات غیر انسانی به دوره قوانین الهى راه یافت و از ان براى ترساندن انسان از انتقام الهى استفاده شد. تمام قوانین دینى و یا شرعى بر پایه ترس از انتقام خدایان و مجازات آخر زمانى تدوین شده است. خدایی جبار كه انگار كارى جز اذیت و آزار انسان نمى شناسد و مدام او را با آتش جهنم تهدید مى كند.
در دوران مدرن، انسان در مركز توجه قرار مى گیرد و تمام تلاش فلاسفه و قانونگزاران عصر روشنگرى به این معطوف شد كه با قدرت قوانین انسان محور، او را از دست این قواعد لایزال با منشا آسمانى نجات بدهند. مدرنیته در ادامه این راه فرهنگ خشونت ادیان را مهار كرد و موضوع قوانین را بر اساس اصلاح و كمك به مجرمین و نه تنبیه آنان قرار داد. قوانینى كه زندانها را به محل آموزش مهارت هاى مختلف براى انسان تبدیل كرد و زمینه بازگشت آنها به جامعه را فراهم مى كرد. پروسه لغو حكم اعدام بر چنین بسترى و در كشورهایی كه كرامت انسان و حق حیات او، خارج از دسترس خدایان و ادیان قرار گرفت، متحقق شد.
در كشور ما ایران، قبل از انقلاب، اعدام در ملا عام ممنوع شده بود و از آغاز دهه پنجاه در مجلس شوراى ملى تلاش هایی براى لغو حكم اعدام هم شروع شد كه متاسفانه با پیروزى انقلاب اسلامى نا تمام ماند و دوران سیاه و وحشت زاى حاكمیت اسلامى، مجددا زمینه بازگشت به دوران جاهلیت را، رقم زد.
حاكمیت ولایی بعد از استقرار، تمام قوانین جزائی مدرنى را كه در كشور ما بود، با قوانین شرعى جایگزین كرد.
احكام قصاص، سنگسار و اعدام، رجعت به همان دوران انتقام جویانه الهى بود كه تا به امروز هم ادامه دارد و تار و پود روان شهروند ایرانى را با قهر و خشونت بیمار كرده است.
در ظرف ٤١ سال اخیر علىرغم تلاش همه مبارزات داخل و خارج كشور و نیز نهادهاى بین المللى ، رژیم اسلامی حاضر به تجدید نظر در این قوانین قرون وسطایی نشده و دست از كشتار شهروندان ایرانى بر نمى دارد و همچنان در كمال قساوت بدون توجه به موازین شناخته شده جهانى و بدون یك پروسه قانونى و مدنى، معترضین و مخالفان سیاسى را با اعدام حذف مى كند. در جمهورى اسلامى اعدام نه بعنوان یك حكم قانونى و نتیجه پروسه عادلانه قضایی ، بلكه بعنوان یك قتل سیاسى و توسط نیروهاى امنیتى براى انتقام از مخالفین حكومت صورت مى گیرد. قتل نوید افكارى و هزاران نمونه دیگر افشاگر این رویكرد جنایتكارانه نظام دینى حاكم بر ایران است.
در اعتراض به افزایش اعدام هاى بى رویه در ملا عام بود كه در سال ١٣٩٢، كسانى چون سیمین دانشور، دكتر ملكى، محمد نورى زاد و همفكرانشان، با انتشار بیانیه اى لغو گام به گام اعدام در ایران (لگام) را فرا خواندند و خواستار حمایت همه مردم براى توقف این حكم وحشیانه و غیر انسانى شدند. هشتگ نه به اعدام كاربران ایرانى، كه ترند جهانى پیدا كرد، به روشنى نشان داد كه لغو حكم اعدام به یك خواست ملى تبدیل شده و مردم ما مخالف قوانین مجازات اسلامى و چنین حاكمیتى هستند.
از سال ٢٠٠٣، با رسمیت یافتن روز ده اكتبر بعنوان روز جهانى مبارزه علیه اعدام، تلاش بشریت ترقى خواه با همكارى همه سازمانهاى حقوق بشرى و بین المللى دیگر، براى ریشه كن كردن این مجازات باقیمانده از دوران بربریت اوج گرفته است.
بر اثر این تلاش ها، بیش از ٧٥ دولت در جهان این حكم را از قوانین جزائی خود حذف كرده اند و كشورهای دیگرى هم اگر این حكم را هنوز در قوانین خود دارند از اجراى آن سرباز مى زنند و فقط در تعداد اندكى از كشورها این حكم هنوز اجرا مى شود.
در تمام این سالها، رژیم اسلامى ایران به نسبت جمعیت بالاترین حكم اعدام را در جهان داشته است. در حال حاضر ده ها نفر از شهروندان ایرانى مخالف در زندانهاى رژیم اسلامى در انتظار اجراى حكم ناعادلانه اعدام خود هستند كه توسط نهادهاى امنیتى و نهادهاى سركوبگر كشور براى آنها سناریو سازى شده است.
امروز صداى ایران علیه اعدام، جهانى شده است و همه دولت ها و نهادهاى بین المللى و حقوق بشرى و افكار عمومى را براى توقف ماشین مرگ رژیم اسلامى، مورد خطاب قرار داده است.
براى نجات جان كودكان و جوانان ایرانى، براى لغو حكم اعدام، براى جهانى عارى از خشونت، براى دفاع از حق حیات و غلبه زندگى بر مرگ، براى رویش اعتماد، براى خشكاندن بذر انتقام، براى جامعه اى با منزلت انسانى در ایران آینده، دست در دست همدیگر، آوازه خوان جهانى بهتر، جهانى بدون جمهورى اسلامى باشیم.
