در روز جهانی ریشه کنی فقر، تراژدی فقر در حال بلعیدن مردم ایران است

دستاورد جمهوری اسلامی در طی این سال‌ها، قرار دادن ۸۰ درصد مردم در زیر خط فقر و رساندن آمار خودکشی ناشی از فقر به ۱۳ مورد در روز است.

 

هفدهم اکتبر برابر با «روز جهانی ریشه کنی فقر» را در حالی گرامی می‌داریم که مطابق با تازه‌ترین تحقیقات انجام شده «خط فقر» در ایران برای یک خانوار چهار نفره ۱۰ میلیون تومان برآورد شده است و به طور خوشبینانه اگر هر کارگری ماهیانه سه میلیون تومان درآمد داشته باشد به راحتی می‌توان اثبات نمود که کارگران، یعنی بیش از نیمی از جمعیت ایران در فقر مطلق به سر می‌برند. فقر مطلق یعنی محرومیت و ناتوانی افراد در دست‌یابی به حداقل نیازهای اساسی همانند خوراک، پوشاک و سرپناه که از امکانات ضروری زندگی به شمار می‌آید.

در جامعه‌ای که خط فقر در حال گسترش است و روز به روز شاهد افزایش شکاف میان ثروتمندان و فقرا هستیم، با از بین رفتن تدریجی طبقه متوسط،‌ افزایش بیکاری،‌ افزایش شکاف درآمدی، نابرابری اقتصادی، افزایش افسارگسیخته تورم، کاهش ارزش پول ملی و نبود زیرساخت‌های اقتصادی مناسب و از طرفی وجود اقتصادی بیمار و رو به فروپاشی یک حکومت ورشکسته و چپاولگر، شاهد افزایش خودکشی و بزه‌های مختلف از جمله دزدی،‌ زورگیری، قاچاق فروشی و مواردی اینچنینی خواهیم بود. به عقیده کارشناسان، فقر این معضل اجتماعی رو به رشد، بستر مناسبی را برای انواع خشونت‌ها، جرم و جنایات فراهم می‌کند و افرادی که در چرخه فقر گرفتار می‌شوند مستعد انجام این کارها هستند. 

گفته شده هدف از برگزاری مراسم روز جهانی ریشه کنی فقر، رساندن صدای محرومان به گوش جهانیان است؛ اما وجود حکومت‌هایی با توانایی سانسور و سرکوب بالا هم چون جمهوری اسلامی، مانع از رساندن صدای محرومان به گوش جهانیان است. در ایران که کشوری با منابع طبیعی بسیار و ثروتی مثال زدنی است هنوز هم مردمان سیستان و بلوچستان، خوزستان، برخی از شهرهای مناطق کردنشین و شهرهای جنوبی ایران از داشتن حداقل استانداردهای یک زندگی محرومند. همین چند روز پیش محمد، کودک یازده ساله بوشهری، به دلیل نداشتن گوشی همراه مناسب برای شرکت در کلاس‌های آنلاین مدرسه، با حلق‌آویز کردن خود به زندگی‌اش خاتمه داد. زینب، کودک یازده ساله ایلامی نیز چند ماه پیش، به دلیل آنکه خانواده‌اش توانایی مالی فراهم کردن لباس نو برای او نداشتند، خود را از سقف آغل خانه‌شان حلق‌آویز کرد و به زندگی خود خاتمه داد. سوال اینجاست که چند زینب و چند محمد دیگر در روزهای آینده و با فقر روزافزون، به سرنوشت آن‌ها دچار خواهند شد؟ 

مسئولیت تراژدی بی‌پایان فقر در بین مردم ایران با تمدنی چند هزار ساله و منابع طبیعی و مالی بی‌کران مستقیما متوجه حکومت و بی‌توجهی مسئولین آن است. مسئولین جمهوری اسلامی با باد انداختن در سینه خود مدعی ریشه کنی فقر و مقاومت اقتصادی هستند اما در جای جای ایران و حتی در قلب پایتخت نیز فقر مطلق بی‌داد می‌کند.

بخشی از جمعیت کشور که عمده آن را جوانان تشکیل می‌دهند به طور رسمی اقدام به فروش کلیه، قرنیه چشم و فرزندان تازه به دنیا آمده خود می‌کنند تا از گرسنگی نجات یابند. زباله ‌گردهایی که از هر رنج سنی تا کمر در سطل‌های زباله خم شده‌اند و گاها از محتویات زباله تغذیه می کنند، کارتن خوابی، چادر خوابی در بالای پشت بام‌ها و گور خوابی، کولبری، ترک تحصیل هزاران دانش‌آموز، افزایش کودکان کار، دست‌فروشی و … از دستاوردهای جمهوری اسلامی در این چهل و دو سال حکومت است.

دستاورد جمهوری اسلامی در طی این سال‌ها، قرار دادن ۸۰ درصد مردم در زیر خط فقر و رساندن آمار خودکشی ناشی از فقر به ۱۳ مورد در روز است.