شاخص توسعه جنسیتی؛ آپارتايد جنسى در حاكميت اسلامى

آخرین گزارش در خصوص توسعه جوامع مسلمان نشان از سیاست‌های زن ستیزانه حکومت دینی در ایران دارد و بيانگر تبعيض ساختاری عليه زنان است كه به نزول شاخص توسعه جنسیتى در كشور ما انجاميده است.

یزدان شهدایی

متاسفانه روش سنتی اداره کشور بدون آینده‌نگری و کم توجهی به معیارهای جهانی و استانداردهای سازمان ‌ملل، باعث شده كشور ایران در اکثر شاخص‌های جهانی حتی از همسایگان ضعیف خود هم عقب بیفتد.

به‌عنوان مثال سازمان ملل درسال ۱۹۹۵ شاخص توسعه جنسیتی را بر اساس چهار معيار “بهداشت و سلامت زنان٬ اقتصاد و اشتغال زنان٬ آموزش و حضور زنان در سياست “تعریف كرد تا تبعیض بین زنان و مردان کاهش پیدا کند.

اما حاكميت اسلامى ايران یکی از ضعیف‌ترین عملکردها را در جهان و حتی عقب‌تر از کشورهای عرب خلیج فارس و ترکیه نسبت به اين موضوع داشته است. از زبان آمارهاى زير مى‌توان به بهترين وجه جايگاه حاكميت اسلامى در توجه به معيارهاى فوق را در جهان مشاهده كرد و به شرايط زنان كشور ايران هم پى برد:

امارات، رده ۳۵ در جهان
عربستان، رده ۳۷ در جهان
قطر، رده ۴۱ در جهان
بحرین، رده ۴۵ در جهان
عمان، رده ۴۷ در جهان
کویت، رده ۵۷ در جهان
ترکیه، رده ۵۸ در جهان
ایران، رده ۶۵ در جهان

عربستان که روزگاری سمبل تبعیض جنسیتی بود، اکنون با ارائه برنامه جامع ۲۰۲۵ به سازمان ‌ملل موفق شده جایگاه ۳۶ام جهان را به‌دست آورد . كشور امارات با کاهش شدید تبعیض جنسيتى و انتخاب ۹ وزیر زن، جایگاه اول خاورمیانه را به‌دست آورده است. احزاب ترکیه نیز سهمیه بندی كرده‌اند تا ۳۰٪ مناصب، در اختیار زنان آن كشور باشد.

اما متاسفانه حاكميت اسلامى در ايران، بدون توجه به جهان با پا فشارى بر اجراى قوانين شريعت، زندگى خصوصى و اجتماعى را بر زنان ايران جهنم كرده است. آمار بالاى طلاق، خشونت خانگى، عدم تمايل زنان به ازدواج و يا بچه‌دار شدن و قتل‌هاى ناموسى و فقر و فروختن دختر بچه‌ها، روايت گوياى آپارتايد جنسى حاكميت اسلامى عليه زنان ايران است.

آخرین گزارش در خصوص توسعه جوامع مسلمان نشان از سیاست‌های زن ستیزانه حکومت دینی در ایران دارد و بيانگر تبعيض ساختاری عليه زنان است كه به نزول شاخص توسعه جنسيتى در كشور ما انجاميده است.