دوره بایدن، دوره پریدن به نیروی رقیب نیست، بلکه دوره تصحیح روند های بسط دموکراسی و قبول وزن همه نیروهای خارج از حاکمیت با هر عقیده ای است.
نویسنده: پیام رسیده از مخاطب
تاریخ: ۲۹ آبانماه ۱۳۹۹
به نظر می رسد دوره ترامپ در اتخاذ سياست فشار حداکثری بر علیه حاکمیت ایران رو به پایان است. ترامپ اگرچه در توازن نیروها بین حاکمیت، مردم و اپوزیسیون نقش روشنی بازی نمی کرد اما سیاست های او این رابطه را به هم زد و با تشدید اختلاس ها، پنهان کاری ها و کنترل دولت دوم بیشتر روحانی توسط هسته سخت قدرت که البته نقش خودش در این امر نیز کم نیست، شرایط را برای اعتراضات گسترده اجتماعی فراهم آورد.
بخشی از اپوزیسیون که خط براندازی (براندازی به هر قیمت!) را دنبال می کنند از موقعیت فشار حداکثری و گسترش اعتراضات اجتماعی، نهایت بهره برداری را برای گسترش پایگاه اجتماعی و طرح پرسش و گزینه های آلترناتیو کردند. در بعد خارجی نیز ارتباطات حاشیه ای اپوزیسیون با بدنه دولت ترامپ برقرار شده بود هر چند اهمیتی در کادر و چارچوب سیاست فشار حداکثری دولت ترامپ نداشت.
بهر روی شکی نیست دوره ترامپ، صدای براندازان (براندازان به هر قیمت!) بلند تر شد و اکنون با رفتن او این صدا تحت تاثیر کاهشی قرار خواهد گرفت. آمدن بایدن با استقبال اصلاح طلبان و تحول خواهان روبرو شده است. هردو جریان از بعد کاهش تحریم ها و فشار بر زندگی مردم استقبال و از بعد جریانی آمدن بایدن را به سود خود ارزیابی می کنند.
البته تحول خواهان را نباید در کنار اصلاح طلبان رفرمیست جای داد. زیرا تحول خواهان، تغییرات ساختاری در مناسبات قدرت، و دموکراتیزه کردن آن را طلب می کنند. اما بهر روی این جریان، برآمدن بایدن را به سود گفتمان خود ارزیابی می کند
در واقع بعد از ترامپیسیم، بایدنیسیم در حال شکل گیری است! ویژگی هر دو ایسم بهره گیری مستقیم یا غیر مستقیم از محیط خارجی به سود موقعیت و جایگاه گفتمان سیاسی در داخل کشور است.
ترامپیست ها دچار خطای واضح موقعیت شدند و تلاش کردند تا سایر جریان های سیاسی خارج از حاکمیت را تخطئه و تخریب کنند تا هژمونی بدست آورند. این روحیه همچنان ادامه دارد و از همین رو تمام انرژی پتانسیل اعتراضی با معدود شعارهای گمراه کننده هژمونی طلبانه به بیراهه رفت و به سرانجامی نرسید.
با اینحال اکنون فضای بایدنیسم بر بخش دیگری از اپوزیسیون حاکم شده است. ویژگی مهم این دوره آغازین، تخطئه ترامپیست ها و عقب راندن آنها در مسیر تحول اجتماعی است.
روشن است که از برآمدن و افول ترامپ، اپوزیسیون درس نیاموخته است ودر بر همان پاشنه می چرخد. هیچ کس نمی داند بایدن تا چه دوره ای بر اریکه قدرت قرار دارد و یا در میانه راه با چه نوع چرخش هایی روبرو خواهد شد.از همین رو بازنگری در رویکرد ترامپیسم، بایدنیسیم یک ضرورت در اپوزیسیون ایرانی است.
همانگونه که حاکمیت و نیروهای درون آن دوره بایدن را دوره بازسازی تثبیت روندهای اقتدارگرایانه خود قرار می دهند، اپوزیسیون نیز، دوره بایدن را دوره بازگشت نظام مند به مدعای دموکراسی باید قرار دهد. تراز نیروها باید به وضعیت برابری تغییر پیدا کند و هیچ نیرویی پشت شعار جماعت، نباید برای خود بیشینه رهبری طلبی، طلب کند.
اگر این بازنگری صورت نگیرید، همانطور که ترامپیست ها، خیزش اجتماعی پرشدت مردم ایران را به بیراهه بردند، بایدنیست ها هم شرایط را به بیراهه خواهند برد و البته دموکراسی قربانی خواهد شد.
دوره بایدن، دوره پریدن به نیروی رقیب نیست، بلکه دوره تصحیح روند های بسط دموکراسی و قبول وزن همه نیروهای خارج از حاکمیت با هر عقیده ای است.
@hamidasefichannel2
کانال حمید آصفی
