تبعیض علیه زنان در عرصه های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و حقوقی از محکمات و ستون های اصلی اندیشه اسلام فقاهتی حاکم است.
مجید ناصری عضو کارگروه کارگران، مزدبگیران و فرودستان شورای مدیریت گذار
سوم آذر ۱۳۹۹
رژیم ایران که یکی از اعضای کمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد می باشد، نه تنها هیچ‌یک از اقدامات توصیه شده را رعایت نمی کند بلکه در جهت عکس آن حرکت کرده یعنی به جای رفع موانع ساختاری و قوانین تبعیض آلود و ایجاد فرصت های برابر اقتصادی به تبعیض هرچه بیشتر علیه زنان و به حاشیه راندن فزاینده آنان دامن می زند. چرا؟؟
زیرا تبعیض علیه زنان در عرصه های مختلف، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و حقوقی از محکمات و ستون های اصلی اندیشه اسلام فقاهتی حاکم است که توسط عموم آخوندهای رده های مختلف تبلیغ، ترویج و با خشونت و بی رحمی اعمال می شود و اعتقاد بر این است که «خداوند زنان را برای خانه داری، بچه داری و خدمت به مرد آفریده است …و اشتغال از مسائل اصلی مربوط به زنان نیست». و همین امر دشواری های بسیاری را برای زنان بوجود آورده است:
برده داری نوین
در نتیجه چنین خوانشی، زنانی که محتاج کسب درآمد برای امرار معاش خود و خانواده هایشان هستند ناگزیر از تن دادن به هر شغل کم درآمد و شرایط سخت کار در کارگاه های کوچک می شوند که شامل حقوق کار نیستند و کارگران در آنها از هیچ حمایت قانونی، مزایا، بیمه و ایمنی برخوردار نیستند. طوری که کارشناسان شرایط سخت و طاقت‌فرسای کار برای زنان کارگر را به «برده داری نوین» تشبیه کرده اند.
فقیرترین فقرا
رئیس کمیته بانوان کانون عالی انجمن صنفی کارگری زنان، “سمیه گلیپور” در گفتگویی با ایرنا، نبود بیمه، دریافت چک و سفته، ساعت طولانی کار و کار ارزان را مشکل اصلی زنان کارگر بیان کرد و راه‌حل آن را در افزایش سواد حقوقی، تهیه الگوی کار زنان و نظارت دانست که البته هیچکدام از این اقدامات نه تنها در برنامه رژیم نیست بلکه طبقه فرودست جامعه که بیش از ۷۵ درصد جمعیت ایران را شامل می شوند، با همه درد و رنج و فقر و تنگدستی و بیکاری و بیماری به حال خود رها شده و در این میان زنان سرپرست خانوار از آسیب پذیرترین ها و به قول محققین وضعیت زنان “فقیرترین فقرا” هستند.
زنان ۸۰ درصد شاغلان بدون بیمه
زنان کارگر که غالبا هم زنان سرپرست خانوار هستند همواره قربانیان رده اول بحران‌های اقتصادی رژیم بوده و علاوه بر اینکه نیروهای ارزان‌قیمت برای کارفرمایان محسوب می‌شوند در صف نخست تعدیل نیروها نیز قرار دارند. بر اساس آمار اعلامی موسسه‌های مالی سازمان پژوهشی تامین اجتماعی، زنان ۸۰ درصد شاغلان بدون بیمه در سال ۱۳۹۶ را به خود اختصاص داده بودند.
سمیه گلپور رئیس کمیته بانوان کانون عالی انجمن های صنفی کارگری زنان در گفتگو با ایرنا» میگوید: معضل اصلی زنان کارگر این است که کمترین سهم را از بیمه دارند و نبود یک بیمه مادر و پایه‌ای موجب شده زنان دچار فرسودگی در کار شوند. وی دلیل این امر را مشکلات مالی زنان دانست و گفت: کارگران زن به دلیل نیاز مالی که دارند نیروهای کار ارزانی هستند که در شرکت‌ها و کارگاه‌ها حاضرند بدون بیمه کار کنند و در حقیقت کارفرما از این شرایط به نفع خود بهره می‌برد. این فعال صنفی تصریح کرد: زنان کارگر نیروهای منظم و بادقتی هستند که کارفرمایان همواره به دنبال جذب آنها در کارگاه‌ها بدون پرداخت حق بیمه هستند.
مدیرعامل اتحادیه سراسری تولیدکنندگان فرش دستباف در یک مصاحبه در روز ۲۶ اردیبهشت ۹۷، می گوید: «بیشتر قشر قالیباف کشور را خانم‌ها تشکیل می‌دهند و اگر بخواهم به درصد بگویم بانوان ۷۰ درصد قالیبافان را تشکیل می‌دهند و در حالیکه ۳۲۰.۰۰۰ تن از یک میلیون قالیباف کشور زیر پوشش بیمه قرار دارند. وی افزود: «درصد زیادی از این قالیبافان را نیز زنان سرپرست خانوار تشکیل می‌دهند.»
گروگان گیری با چک و سفته
خانم سمیه گلیپور در ادامه به اصطلاح گروگان‌گیری از زنان کارگر اشاره کرد و گفت: «بسیاری از زنان در مراجعه به تشکل‌های کارگری از دریافت چک‌های سفید امضا و سفته توسط کارفرمایان گله می‌کنند. زیرا کارفرمایانی که در استخدام زنان، موارد قانونی را رعایت نمی‌کنند برای جلوگیری از شکایت‌های آنان از چک‌های سفید امضا و سفته استفاده می‌کنند تا اگر روزی هم شکایتی صورت گرفت ضرر مالی خود را با کمک آنها جبران کنند.»
زنان توسط واسطه ها استثمار می شوند
تعداد بسیار زیادی از کارگران زن بدون هیچ قرارداد کاری در زمین‌های کشاورزی، دامداری‌ها و صنایع دستی همچون فرش مشغول هستند و دستمزد آنان هیچ تناسبی با میزان کار آنها ندارد. خدمات این افراد با کمترین قیمت توسط واسطه‌ها خریداری و با چندین برابر قیمت فروخته می‌شود و حتی در بسیاری موارد شاهد بودیم که کارفرمایان برای اینکه مجبور به پرداخت حق عائله‌مندی نشوند زنان مجرد را استخدام می‌کنند. و از آنجاکه این طیف عظیم زحمتکش و آسیب پذیر جامعه فاقد قرارداد و فاقد سواد حقوقی هستند، ساعت کارشان طولانی تر و طاقت‌فرساتر نیز می باشد.
حقوق نابرابر
در یک گردهمایی دیگر که روز ۱۰ اردیبهشت ۹۷ در قم ، احمد امیرآبادی فراهانی، عضو هیئت رئیسه مجلس، تأیید می کند که شرایط کار زنان کارگر یک «برده داری جدید» است. وی گفت: «اجحاف در برخی از مراکز تولیدی علیه بانوان در پرداخت دستمزد و ساعات بالای کار، برده داری جدید است.» امیرآبادی افزود، ««یکی از نکاتی که ما را زجر می دهد و متأسفانه در سطح استان نیز وجود دارد حضور بانوان بدون دریافت حقوق کافی در مراکز تولیدی است… من به مراکز تولیدی سر زده‌ام برخی از بانوان از نظر ساعت کار بیش از حد قانونی مشغول به کار هستند و هم از نظر دریافتی، حقوق کم دریافت می کنند.» او می گوید : زنان و دختران «از صبح زود به مراکز تولیدی می روند و تا ۱۲ ساعت با حقوق ناچیز ۴۰۰ هزار تومان کار می کنند». (خبرگزاری حکومتی ایسنا – ۱۱ اردیبهشت۱۳۹۷ )
فقدان امنیت شغلی
فاطمه پورنو، دبیر اتحادیه زنان کارگر قزوین می گوید: «کارگران زن با وجود آنکه دوشادوش مردان در واحدهای تولیدی کار می کنند از نظر دستمزد با مردان مساوی نیستند. آگاهی نداشتن به حقوق قانونی در بین این افراد موجب شده تا حتی هیچ اطلاعی از پرداخت بیمه خود در فیش حقوقی نداشته و به همین جهت و برای جلوگیری از اخراج از سوی کارفرما، راضی به شکایت هم نمی شوند. قراردادهای موقت طی سه دهه اخیر موجب شده تا کارگران زن از امنیت شغلی محروم شوند. گاهی کارفرمایان در مقابل کوچکترین خطایی از سوی کارگر، با وی بدرفتاری می کنند. زنان جامعه کارگری اغلب سرپرست خانوار بوده و در عین حال نیز با ساعت های کار طولانی روبرو هستند اما بسیاری از حقوق و مزایا شامل حال آنان نمی شود وی همچنین خاطرنشان ساخت که اکثریت زنان کارگر سرپرست خانوار هستند و افزود، «دختران جوان بسیاری هستند که به خاطر کاهش فشار مالی از دوش خانواده و کمک به والدین اقدام به کار در واحدهای تولیدی کرده و شرایط سخت کار در کارگاه ها و کارخانجات را تحمل می کنند.» (خبرگزاری رسمی ایرنا- ۱۳ اردیبهشت ۹۷)
