از جیب ملت، به کام ولایت، حمید آقایی

رهبری جمهوری اسلامی اما اکنون بدون پرده پوشی صحبت از شجاعت در اجرای سیاست های راهبردی وی در راستای تبدیل حکومت به یک نظام کامل اقتدارگرا و متمرکز شبیه کره شمالی، دنباله چین، می کند و رئیس دولت او نیز به کام ولایت، دست در جیب ملت می برد و منابع ملی مردم و نسل های آینده این مرز و بوم را بدون ذره ای تزلزل به حراج می گذارد.

 

حمید آقایی

حسن روحانی امروز پنجشنبه ۶ آذر ۱۳۹۹، در مراسم بهره‌برداری از طرح‌های وزارت نفت گفت جمهوری اسلامی آماده است «نیازمندی‌های منطقه و حتی جهان را در برخی از موارد ارزان‌تر و راحت‌تر تأمین نماید.»

رئیس دولت جمهوری اسلامی این سخنان را یک روز پس از ابراز امیدواری از اینکه مذاکرات بین امریکا و حکومت اسلامی هر چه سریعتر آغاز شود و دو روز بعد از صحبت های علی خامنه ای که بر خلاف گفته های رئیس دولتش، مذاکرات با امریکا را بی نتیجه خوانده بود و تاکید کرده بود که مسئولین در شرایط بحرانی کشور باید «شجاعت» داشته باشند مطرح می کند.

وی بر خلاف ادعای قبلی خود که کشور نیاز های تکنولوژیک مورد نیاز را خودش می تواند تولید کند، در نشست مربوط به بررسی طرح های وزارت نفت می گوید: «اگر تکنولوژی نباشد حداقل استفاده را با قیمت گران و غیررقابتی می‌توان برد. گاهی چیزی تولید می‌کنیم که با دنیا نمی‌توانیم رقابت کنیم.»

رئیس جمهور اسلامی در جای دیگری از صحبت های خود با اشاره به شعار «جهش تولید» که از سوی علی خامنه ای شعار سال تعیین شده بود، می گوید: «اگر سرمایه نباشد نمی توانیم کاری انجام بدهیم». و البته وی بخوبی می داند که کشورهای اروپایی با وجود تحریم های سنگین دولت ترامپ که به آسانی و با سرعت قابل برداشته شدن نیستند، آماده برای سرمایه گذاری در ایران نمی باشند؛ و بنابراین تنها راه چاره را به حراج گذاشتن مواد اولیه کشور یافته است. حراجی که علاوه بر وقاحت، «شجاعت» نیز می خواهد، که اجازه آنرا نیز ولایت فقیه در صحبت های چند روز پیش خود داد.

رئیس دولت جمهوری اسلامی بخوبی معنای «شجاعت» را که رهبر حکومت اسلامی مطرح کرده بود، بخوبی دریافته است؛ که در فروش منابع ملی کشور با قیمت پایین و به عبارت دیگر دزدی از جیب ملت و نسل های آینده ایران، تزلزلی از خود نشان ندهد. جهش تولید نیز مانند شعارهای هر ساله خامنه ای، شعاری کاملا توخالی و در ساختار مافیایی و فاسد رژیم اساسا غیر ممکن است، همانطور که شعارهای سالهای پیشین او هیچکدام تحقق نیافتند.

رهبری جمهوری اسلامی اما اکنون بدون پرده پوشی صحبت از «شجاعت» در اجرای سیاست های راهبردی وی در راستای تبدیل حکومت به یک نظام کامل اقتدارگرا و متمرکز شبیه کره شمالی، دنباله چین، می کند و رئیس دولت او برای جذب سرمایه، به کام ولایت، دست در جیب ملت، منابع ملی مردم و نسل های آینده این مرز و بوم را بدون ذره ای تزلزل به حراج می گذارد. حراجی که البته از راه های قاچاق سرانجام نصیب همپیمانانشِ روسیه، چین و ونزوئلا می شود.