وقتی از دیکتاتوری نظامی حرف می‌زنیم به چه معنی است؟ شیرین عبادی

ترس از خشم مردم است یا خیال دشمن بیرونی که باعث شده هزینه ابزار سرکوب و نظامی‌گری در ایران از هزینه کشاورزی و صنعت بیشتر شود؟!

 

شیرین عبادی

دولت حسن روحانی هفته گذشته لایحه بودجه سال ۱۴۰۰ را به مجلس برد. لایحه‌ای که طبق آن بودجه سپاه پاسداران ۵۸ درصد افزایش یافته و از ۲۴ هزار و ۳۳۵ میلیارد تومان در سال‌ ۹۹ به ۳۸ هزار و ۵۶۴ میلیارد تومان رسیده است.

به این مبلغ باید بودجه‌هایی که از طریق سازمان‌های وابسته به سپاه از شیره جان ملت ایران می‌دوشند را هم اضافه کرد، از جمله ۸.۵ میلیاردی که به دختر قاسم سلیمانی داده می‌شود و هزینه‌ای که به اسم ”طرح شهید سلیمانی” با بودجه ۳۵۹ میلیارد تومانی پیش‌بینی شده یا هزینه گروه بدر که گفته شده یک گروه مسلح وابسته به سپاه است که در عراق فعالیت می‌کند.

مسلما بودجه‌سازیهای سپاه با توجه به اینکه مثل اختاپوس بر شریانهای اقتصادی ایران چنگ انداخته محدود به این یکی دو موردی که من اشاره کردم نمی‌شود و خیلی بیشتر از این حرفهاست.

اما سوال همین است که با توجه به اینکه سپاه خودش صاحب ده‌ها کارتل اقتصادی بزرگ است چرا همچنان از دولت پول توجیبی می‌گیرد؟ و اگر قرار است هزینه های سپاه از سرمایه ملی تامین شود چرا بر این همه طرح و بنگاه و مرکز اقتصادی چنگ انداخته است و کارخانه‌ها و مالکان و متخصصان را به حاشیه رانده یا زمین‌گیر کرده است؟

و سوال دوم این است که چرا حسن روحانی چنین بودجه‌ای را که هزینه نظامی‌گری و نهادهای مذهبی و نمایش ایدئولوژیک آنها از هزینه های مربوط به بهداشت و آموزش چشمگیرتر است را تقدیم مجلس کرده است؟

ترس از خشم مردم است یا خیال دشمن بیرونی که باعث شده هزینه ابزار سرکوب و نظامی‌گری در ایران از هزینه کشاورزی و صنعت بیشتر شود؟!

https://t.me/shirinebadiofficial