خودکشی دست‌کم ۱۴ کودک و نوجوان در ایران آنهم در کمتر از دو ماه یک فاجعه ملی است!
شیرین عبادی
سال گذشته گفته شد که بیشترین سن خودکشی بین ۳۰ تا ۳۹ سال بوده و بعد از آن سن ۱۸ تا ۲۴ سال بوده است. اما حالا گفته می‌شود که سن خودشکی افراد زیر ۱۸ سال افزایش پیدا کرده و در آخرین آمار از خودکشی دست کم ۱۴ کودک در دوماه سخن به میان آمده است.
امروز هم در خبری خواندم که یک پسربچه ۱۲ ساله به سر خود شلیک کرده و قبل از آن در یک ویدیو گفته که «از زندگی خسته شده است.»
دقت کنیم! پسر ۱۲ ساله حتی به سنی نرسیده که دچار بحران‌های ناشی از دوران بلوغ شود. او هنوز یک کودک است. بچه‌ای که به مراقبت نیاز دارد. به آغوش امن و اعتماد نیاز دارد. چه شده که کودکی در ابتدای زندگی به جای داشتن امید و آرزو و خیال آینده، از زنده بودن خودش احساس خستگی می‌کند؟!
و مهمتر از آن کودک ۱۲ ساله چطور در خانه به کلت دسترسی داشته است؟ آیا مردم در خانه‌هایشان اسلحه دارند؟! یا دسترسی به اسلحه اینقدر آسان است؟
یا کودکی که از فقر به طناب دار پناه می‌برد، چه رنجی را تحمل کرده است که هیچ آرزو و امیدی او را به زنده ماندن تشویق نکرده و حاضر شده جان عزیزش را به طناب دار آویزان کند؟!
مردم، چرا ما این همه بی‌خیال و بی‌غیرت شده‌ایم؟ مرگ این کودکان یک فاجعه است. جنایت است و همه ما در برابر آنها مسوولیم. همه ما برای ساختن یک زندگی امن برای آنها مسوولیم. ما برای ایجاد شرایطی که باعث شده کودکانمان مرگ را به زندگی ترجیح دهند مسئولیت داریم. ما برای فقر و نداری مردمی که قادر به تامین زندگی امن برای فرزندانشان نیستند مسئول هستیم. برای حق زندگی، حق آموزش و رفاهی که از آنها دزدیده شده مسئولیم!
خودکشی بچه‌ها فقط یک خبر نیست! این خبرها یک سیلی به گوش همه ماست! باید یقه کسانی که چنین فلاکتی را به مردم تحمیل کرده‌اند بگیریم. کسانی که از جیب مردم می‌دزدند و سرمایه‌های کشور و حاصل زحمت مردم را صرف فرزندان خودشان می‌کنند تا در رفاه و آسایش بزرگ شوند اما بچه‌های مردم در ۱۳ سالگی و ۱۵ سالگی و ۱۷ سالگی به سیاهچال ناامیدی و فقر می‌رسند و به زندگی‌شان پایان می‌دهند.
اگر این تفاوت آشکار نیست، سخنان همسر حداد عادل را به خاطر آورید که می‌گفت چون کیفیت مدرسه‌های عادی که مردم بچه‌هایشان را به آنجا می‌فرستند برای پسرش کم بود، مدرسه خصوصی با کیفیت بالا تاسیس کردند و البته زمین مدرسه به دستور علی خامنه‌ای از جیب مردم و زمینهای مصادره شده بنیاد مستضعفان هزینه شد! این تفاوت، خیلی چیزها را روشن می‌کند. نشان می‌دهد که درد مردم و رنج کودکانی که فقر اقتصادی و فرهنگی آنها را بن‌بست می‌کشاند از کجاها می‌آید.
به سخنان معصومه ابتکار نگاه کنید که از زندگی فرزندانش در کشور #امریکا دفاع می‌کند و آن را حق آنها می‌داند اما به مردم ایران که می‌رسد از گذشته خودش و دشمنی دیرینه‌ای که خود او و همکاران و همراهان سیاسی‌اش رقم زدند و بدبختی‌های امروز ایران ناشی از همانهاست هنوز دفاع می‌کند.
آیا تبعیض، یکی از دلایل خودکشی بچه‌های مردم نیست؟
چرا نظام آموزشی خفه شده است و در برابر این اخبار حرفی زده نمی‌شود؟ چرا نظام بهداشت و درمان گوشم و چشم و زبانش را بسته است؟
مسئولیت تامین امنیت و حفظ جان کودکان به عهده بزرگسالان و حکومت است، این یعنی در قبال خودکشی کودکان، آنها باید پاسخگو باشند.
https://t.me/shirinebadiofficial
