آیا بخشنامه ای برای افزایش فشار بر زندانیان سیاسی صادر شده است؟ شیرین عبادی

وقتی که این تحولات و افزایش فشارها بر زندانیان سیاسی را در کنار تغییرات این چند وقت در سازمان زندانهای قوه قضائیه قرار می دهم، این سؤال به ذهنم می رسد که، آیا بخشنامه و دستورالعمل جدیدی برای افزایش فشار بر زندانیان سیاسی صادر شده است؟

 

شیرین عبادی

در چند روز اخیر شاهد افزایش فشار بر زندانیان سیاسی در زندان های اصلی استان های تهران و کرج بوده ایم، پیش از این شاهد بودیم که با وجود اعتراضات گسترده خانواده زندانیان و کنشگران حامی حقوق بشر،  نهادهای امنیتی قضائی جمهوری اسلامی زندانیان سیاسی را در زندان های مختلف پراکنده کردند. درباره دلایل این جابه جائی ها پیش از این مطلبی نوشته بودم، اکنون با شرایطی که برای زندانیان سیاسی در این زندان ها پیش آورده اند، به نظر می رسد یکی از اصلی ترین اهداف آن جا به جایی و پراکنده کردن زندانیان سیاسی افزایش فشار به آنان بوده است، و اینکه پراکندگی زندانیان مانع از شکل گیری اعتراضات همگانی از سوی آنها بشود.

مهمترین زندان هائی که طی آن جا به جایی ها، زندانیان سیاسی به آنجا فرستاده شدند، عبارتند از: زندان تهران بزرگ(فشافویه)، زندان  رجائی شهر(گوهردشت) و زندان زنان قرچک ورامین که در کنار زندان اوین چهار زندان اصلی سازمان زندانها را تشکیل می دهند.

چند وقت پیش خبر ضرب و شتم سهیلا حجاب و گلرخ ایرایی دو زندانی سیاسی زندان زنان قرچک و حمله گارد زندان به دیگر زندانیان سیاسی این زندان در رسانه ها منتشر شد، و در چند روز گذشته نیز خبر ضرب و شتم افشین شهسورای و حمید منافی در زندان اوین و رضا محمدحسینی و مهدی مسکین نواز در زندان رجائی شهر را شنیدیم.

امروز نیز خبر یورش مأموران گارد زندان به زندانیان سیاسی زندان تهران بزرگ و ایجاد فضای رعب و وحشت توسط مأموران در بند زندانیان سیاسی این زندان در رسانه ها منتشر شد. در این خبر همچنین آمده بود که مسؤلین زندان تهران بزرگ در انجام امور اداری و خدماتی زندانیان عمدا اخلال ایجاد کرده و در این سرمای زمستان، زندانیان سیاسی این زندان نه آب گرم دارند برای حمام و نه وسیله گرمایشی برای گرم شدن! و در پی اعتراض زندانیان سیاسی به این وضعیت تعدادی از آنها را به شورای انضباطی زندان احضار کرده و برای آنها پرونده انضباطی درست کرده اند!

بارها از زندانیان سیاسی سابق شنیده ام که مأمورین جزء در زندان عموما با زندانیان سیاسی احساس همدلی داشته و در شرایطی عادی هیچگاه درصدد آزار و اذیت آنها بر نمی آیند، باید توجه داشته باشیم که این مأموران نیز بخشی از همین مردم هستند و با دیدن واقعیت های موجود در جامعه هیچگاه زندانیان سیاسی را که منتقد وضعیت موجود هستند، دشمن خود نمی دانند و حتی از جهت اینکه این زندانیان را مدافع حقوق خود می بینند، طبیعی است که با آنها احساس همدلی و نزدیکی داشته باشند، و چنانکه اشاره کردم مشاهدات زندانیان سیاسی سابق نیز مؤید این سخن است.

با این وجود، وقتی که موجی از برخورد با زندانیان سیاسی و افزایش فشار بر آنها را مشاهده می کنیم،  قطعا نمی توان این برخوردها را به بداخلاقی چند نفر سرباز یا مأمور اداری جزء نسبت داد و این سطح بالا و پراکندگی وسیع در برخورد با زندانیان سیاسی، نمی تواند بدون یک دستورالعمل از سوی مقامات بالا شکل بگیرد.

باید دقت کنیم که افزایش اخبار ناخوشایند از فشار بر زندانیان سیاسی و آزار و اذیت آنها در این چند وقت، همزمان بوده است با تغییر و تحولات در سازمان زندان ها، در خرداد ماه امسال ابراهیم رئیسی محمد مهدی حاج محمدی را به عنوان رئیس سازمان زندان ها منصوب کرد و پس از آن شاهد تغییر رؤسای اکثر زندان های کشور از سوی حاج محمدی بودیم.

وقتی که این تحولات و افزایش فشارها بر زندانیان سیاسی را در کنار تغییرات این چند وقت در سازمان زندانهای قوه قضائیه قرار می دهم، این سؤال به ذهنم می رسد که، آیا بخشنامه و دستورالعمل جدیدی برای افزایش فشار بر زندانیان سیاسی صادر شده است؟

لازم است که همه رسانه های آزاد و فعالان حقوق بشری با رصد کردن دقیق تحولات جاری در بندهای مربوط به زندانیان سیاسی در زندان های جمهوری اسلامی و پوشش گسترده اخبار مربوط به نقض حقوق زندانیان، این احتمال را که برخوردهای اخیر با زندانیان سیاسی یک برنامه از پیش طراحی شده و با دستور مقامات ارشد نهادهای امنیتی و قضائی جمهوری اسلامی باشد مورد بررسی قرار دهند.

https://t.me/shirinebadiofficial