دو امر محتوم در معادلات قدرت در منطقه: یا ایرانِ اتمی و یا عقب نشینی جمهوری اسلامی و گذار آن به یک حکومت عادی در ایران

حسن شریعتمداری در مصاحبه با احمد رافت در برنامه است صفر از شبکه جهانی کلمه در مورد تاثیر انتخابات ریاست جمهوری در ایران بر آغاز مذاکرات مستقیم بین امریکا و جمهوری اسلامی می گوید:

برای اینکه به بحث بپردازیم باید بقول آقای فوکویاما بین حوادث و تاریخ تفاوت بگذاریم. این چیزها که می گویند و حوادثی که اتفاق می افتند بر دو امر محتوم (که البته یکی از آنها قبل تحقق است) اثر خواهند گذاشت:

۱- یا کشورهای منطقه و اسراییل وجود ایران اتمی را بپذیرند و با آن کنار بیایند؛

۲- و یا موفق شوند که نظام را وادار به عقب نشینی کنند و رابطه جمهوری اسلامی با غرب عادی شود و بین جمهوری اسلامی و کشورهای منطقه تنش زدایی گردد.

اما در رابطه با مذاکرات مستقیم با امریکا تمام بحث سپاه با خامنه ای این است که اصل این مذاکرات بر سر سرنوشت سپاه و اقتدار و توانایی ها و ماجراجویی های آن در منطقه است، بنابراین معنا ندارد که دولت روحانی با امریکا مستقیما مذاکره کند. خامنه ای نیز ظاهرا با سپاه همدل است و فقط می خواهد در دوران باقی مانده از دولت روحانی، حداکثر، پولهای بلوکه شده را آزاد کند.

من معتقدم که حتی اگر سپاه هم بیاید قصد جدی خامنه عوض نخواهد شد، قصد جدی او ادامه حالت نه جنگ و نه مذاکره است. البته او تلاش می کند که آنچه که در دوران ترامپ متوقف شده بود ادامه داده شود، تا از طریق آن تحریمها برداشته شوند و او بتواند وضعیت کشور را مدیریت کند.

اما متحدین امریکا در منطقه متوجه این نکته شده اند که یک ایران اتمی در منطقه یک خطر وجودی (اگزیستانسیال) برای آنها است در حالیکه این یک خطر وجودی برای امریکا نیست و امریکا سعی می کند تعادل قوا را در منطقه حفظ نماید.

از طرف دیگر جمهوری اسلامی می گوید ما چندین ریاست جمهوری امریکا را بدرقه کردیم و بایدن را هم بدرقه خواهیم کرد. برای مافیا و باندهای قدرت در جمهوری اسلامی حالت نه جنگ و نه مذاکره ایده آل است و سعی می کنند تاجاییکه می شود این حالت را نگاه دارند.

بنابراین راه های پیش رو بسیار دشوار اند بویژه که دولت بایدن سعی می کند با متحدین اروپایی خود و حتی روسیه همراهی نشان دهد.

مشروح این گفتگو را که آقای فواد پاشایی و عطا هودشتیان نیز حضور داشتند، در اینجا ملاحظه کنید: