سیاست در دوران جدید با مؤلفه‌های بسیاری و با چالش ها و تنش‌های بسیاری مواجه است؛ یکی از مهمترین آن در روزگار جدید شبکه‌های اجتماعی‌است.
شبکه های اجتماعی تمامی مناسبات فردی و اجتماعی و سیاسی جوامع مختلف را با چالش اساسی مواجه کرده است.
این شبکه های مجازی در کلیهٔ مسائلی که برای بشر امروز وجود داشته را تحت تأثیر قرار داده است؛ تقریبا می‌شود گفت چیزی نیست که از تأثیر آن گریخته باشد.
از جمله در موضوع انتخابات، نقش پر رنگی داشته، از انتخابات در کشورهای اروپایی تا آمریکایی و آسیایی تحت تاثیر این دستاورد بوده و اثر آن در زندگی مردم چنان است که از حیطهٔ برنامه حکومت‌ها و نظام‌های فکری و فرهنگی نیز خارج شده است؛ دیگر آنچه بعنوان مدل و کلیشه‌های ذهنی که قبلا برای مردم ساخته می‌شد، کارآیی قبلی را ندارد.
مردم آزادانه با گفتگوها و مراودات خود ساختار از پیش تعیین شده ذهنی را به چالش کشیده‌اند.
سیاستمداران نمی‌توانند در قالب‌ها و نقش‌های قبلی خود محفوظ باشند. انتخابات آمریکا سرشار از تاثیر شبکه‌های اجتماعی بود و اثر خود را نشان داد.
البته در کشوری مانند آمریکا ادعای دمکراسی و آزادی وجود دارد ، چنین امری [شبکه‌های مجازی] اهمیتش در کشورهایی‌ست که از چنین ویژگی [دمکراسی] بطور کامل برخوردار نیستند اما با وجود و حضور این شبکه‌ها امکان دریافت آزادانهٔ اطلاعات سیاسی که معمولا دست نایافتنی‌ست برای مردم سهل الوصول می‌گردد.
فیس بوک ، و توئیتر و تلگرام و اینستاگرام شبکه‌های با امکانات ویژه خود مردم عادی را با ابزارهایی که بعنوان شبکه مجازی در اختیارشان بود به دسترسی و دست‌یابی به اموری که قبلا ممکن نبود سوق داد.
دیگر تبلیغات و کنترل‌های معمول حکومت‌ها بر رسانه و تبلیغات از دسترس آن‌ها خارج و مردم بطور مستقیم در معرض اغلب مسائل بوده و در آن دخالت و تاثیرات بسیار شگرفی می‌گذارند.
در انتخابات های ایران نیز از این امکان توسط مردم استفاده شد؛ اما اینبار با دستاورد شگرف دیگری مواجه هستیم که آن نیز مفهومی بنام گفتگوی صدا و تصویری گروهی‌ست.
تلگرام و توئیتر و لینکدین از چنین امکانی برخوردار و مردم می‌توانند در این اتاق‌های مجازی بین هزاران نفربه گفتگو بپردازند.
اخیرا اپلیکیشن کلاب هاوس در ایران استفاده می‌گردد که در آن امکان برخورداری گفتگوی گروهی بسیار مهیا ست.
در اینگونه گفتگوها شرایطی مهیاست که فضای آن دیگر از تسلط رسانه‌های رسمی و از انحصار آن‌ها خارج گردیده است.
انتخابات آینده ایران بلاشک تحت تاثیر این ابزار جدید بوده و گفتگوهای گروهی رسانه‌های کلیشه ساز را از میدان بدر خواهد کرد و انتخابات ریاست جمهوری در ماه‌های آینده ازین ابزار بسیار متأثر خواهد شد.
در چنین اتاق‌هایی امکان حضور همه گونه افکار و عقاید وجود خواهد داشت. امکانات کنترلی برای در دست داشتن قدرت در تاثیر گذاری سیاسی از انحصار نهادهای رسمی خارج خواهد شد. تبلیغات از حیطه نظارت‌های قدرت مستقر خارج و در معرض افکار عمومی قرار خواهد گرفت.
کلاب هاوس تجریه ای شکل گرفته است که دیگر با کرایه کردن افراد سایبری تاثیر و هژمونی مجازی برخی گرایشات حامی قدرت مهار نشدنی را نیز مهار خواهد کرد.
مدرنیسم فقط ابزار و تجهیزات و امکانات نیست ؛ بلکه نوعی گرایش توسعه سیاسی را هم در خود به ارمغان می‌آورد ، حتی برای افرادی که به آن معتقد نیستند.
دیگر امکانات کنترلی نظام‌های بسته ، خود بخود بلا اثر خواهد شد و با وجود ابزارها و دستاوردهای بشری روزبه‌روز برای چنین نظام‌هایی کنترل‌های اقتدارطلبان سخت خواهد شد و کم کم پایان خواهد گرفت و بقاء را برای چنین نظام‌هایی مشکل خواهد نمود؛ مگر اینکه عاقلانه با دستاورد تمدن بشری کنار آمده و توسعه و تمدن انسان‌مدار را به رسمیت بشناسند و انسان آزاد را بعنوان مؤلفهٔ اصلی تفکر و اندیشه نوین پذیرفته و خود را هماهنگ نمایند.
https://t.me/tahlyleejtemaaey
