روزنامه دی ولت آلمان بدون اشاره به توافق اخیر ایران و چین نوشت:
پژوهشگران به ۱۰۰ توافق مالی مخفی بین چین و کشورهای در حال توسعه دست یافتند. این توافقات عموما شامل بندهای کاملا ناعادلانه‌ای می‌شوند. پکن از طریق این توافقات حاکمیت دولت‌ها را می‌رباید و آن‌ها را به استثمار می‌کشد.
محققان موسسه مطالعات اقتصادی دانشگاه کیل در آلمان IfW به ۱۰۰ توافقنامه مالی محرمانه بین چین و ۲۴ کشور در حال توسعه با حجم ۳۶/۶ میلیارد دلار دست پیدا کردند.
بررسی ها نشان می دهد که چین در این توافقات بندهایی را قرار می دهد که از طریق آن کشورها را از نظر سیاسی تحت سلطه خود در می آورد و شرط اجرای این توافقات را مخفی ماندن آن می داند.
طبق محاسبات دانشگاه بوستون از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۹ چین تقریبا نیم تریلیون دلار به کشورهای در حال توسعه وام اعطا کرده است. ارزش این وام‌ها تقریبا با بانک جهانی برابری می‌کند. بزرگترین وام گیرندگان شامل کشورهایی مانند پاکستان، ونزوئلا و آنگولا می‌شوند.
مجریان این پژوهش می‌گویند: “قراردادهای چین شامل بندهایی است که وام گیرنده را از علنی کردن شروط و گاه حتی وجود قراردادها منع می کند.”
آنچه در توافق نامه ها بیشتر باعث تعجب است، شرایطی است که طرف چینی از طریق آن می تواند قرارداد را فسخ کند. به عنوان مثال، در برخی از توافقات، قطع روابط دیپلماتیک با چین به عنوان پیش فرض و نقض قرارداد طبقه بندی شده است.
تغییرات سیاسی در کشور گیرنده نیز می تواند باعث نقض قرارداد شود، به طوری که دولت بدهکار موظف است بلافاصله کل مبلغ وام را بازپرداخت کند.
