سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین در تاریخ ۷ فرودین ۱۴۰۰ توسط وزیر امور خارجه ایران محمد جواد ظریف و آقای وانگ یی امضاء شد. امضاء این سند باعث واکنش و اعتراضات مردم ایران در کشور و تحلیل گران سیاسی در سراسر جهان شد. نکته اساسی اعتراضات برآن است که محتوای این سند امضا شده منتشر نشده است و مشخص نیست متن امضا شده چیست؟ بنظر میرسد سند همکاری ۲۵ ساله که پیش نویس آن در سال گذشته منتشر شد، بیشتر به صورت تفاهمنامه است. و در آینده بر پایه این تفاهمنامه، لازم است قرارداد های اجرایی در زمینه های همکاری مندرج در این سند نگارش شود.
در بعضی از رسانه های همگانی دیده می شود برخی از کنشگران به ارتش ملی ایران حمله نموده اند که ارتش باید وارد کارزار شود و جلوی این قرار داد را بگیرد! باعث بسی شگفتی است که این خبرنگاران و کنشگران سیاسی به وظایف ارتش ملی ایران واقف نیستند و بدون دانش لازم از وضعیت و موقعیت ارتش ملی ایران تقاضایی دارند که در مسیر وظایف ارتش نیست. یادآور می شوم که وظایف نظامیان ارتش ملی ایران برابر با وظیفه و سوگندی که یاد کرده اند، شامل حفاظت از مرزهای کشور ایران، تمامیت ارضی و دفاع از حاکمیت ملی و در هنگام حدوث سوانح طبیعی کمک به مردم ستمدیده در راستای درخواست دولت به مردم ایران است. ارتش ملی ایران برابر با وظیفه خود برابر با قانون اساسی کشور انجام وظیفه میکند و لاغیر. اما همانگونه که بارها تذکر داده شده، در هنگام لازم ارتش در کنار مردم قرار خواهد گرفت و از مردم عزیز ایران برای احقاق حقوق شهروندی خود پشتیبانی خواهد کرد.
فرزندان و همقطاران نظامی من،
ما برابر با وظیفه و سوگندی که ادا کرده ایم به وظیفه ملی خود عمل خواهیم کرد. در این برهه از زمان وظیفه ما بسیار خطیر است. ما باید مترصد باشیم، از هر زمان دیگر هشیارتر و استوارتر به وظایف خود عمل کنیم. ما از تمامیت ارضی و حاکمیت ملی کشور ایران حفاظت و دفاع خواهیم کرد. ما به شعارهای غیر مسئولانه سودجویانی که ارتش را تشویق به اقدام نظامی میکند گوش نخواهیم داد. ارتش ایران هرگز ارتش کودتا نبوده است۰
لازم به توضیح است که اعتراضات مردم و کنشگران سیاسی باعث شد که علی ربیعی، سخنگوی دولت ایران، روز سه‌شنبه ۱۰ فروردین ۱۴۰۰ اعلام نماید که دولت چین «احتمالا به لحاظ برخی ملاحظات مربوط به خود مایل به انتشار» این سند نبوده است. ربیعی درباره ملاحظات احتمالی دولت چین توضیحی نداده، ولی تاکید کرد که این سند «پیمان، قرارداد و عهدنامه بین‌المللی محسوب نمی‌شود و طبق این تفسیر حقوقی نیازی به مصوبه مجلس هم ندارد.» وزیر خارجه رژیم نیز در ۱۱ فروردین در کلاب هوس بیانات ربیعی را تکرار کرد. این سخنان برای کنشگران سیاسی و مردم ایران کافی نیست و مردم ایران حق دارند بدانند محتوای آخرین متن تفاهمنامه که بین دو وزیر خارجه به امضا رسیده چیست.
مردم ایران به رژیم اسلامی که، کارنامه سیاهی در برابر مردم ایران دارد، اعتماد ندارند و مترصدند بدانند آیا منافع مردم ایران در این تفاهمنامه حفظ خواهد شد یا خیر؟ لازم به یاد آوری است که دولت چین نیز از نظر رعایت حقوق بشری یکی از بدترین کشورهای جهان است. حقوق شهروندی مردم چین توسط دولت چین نادیده گرفته و دادخواهی مردم چین مورد توجه سردمداران این دولت واقع نمی شود. بعبارتی دیگر بسختی میتوان باور کرد که برنامه همکاری جامع ۲۵ ساله با کشوری که به حقوق مردم خود احترام نمیگذارد به نفع مردم ایران باشد.
اصولاً سرمایه گذاری در کشور های درحال توسعه از نظر اقتصادی بسیار پر ارزش است. ولی سرمایه گذاری از طرف کشوری که نه برای حقوق بشر ارزش قایل است و نه به حقوق شهروندی شهروندان خود اهمیت میدهد بسیار قابل تأمل است. رژیم فاسد ایران مدت چهل سال است مردم ایران را برای اهداف واهی هژمونی مذهب شیعی در خاورمیانه به گروگان گرفته است. اکنون برای پشتیبانی از گروه های نیابتی تروریستی که ایجاد کرده به پول نقد نیاز دارد و بنظر میرسد برابر با پیش نویس این تفاهمنامه به این خواست رژیم و رساندن پول نقد به دست سران رژیم و بالاخص سپاه پاسداران توجه شده باشد. در پیش نویس این تفاهمنامه آمده است چین در مدت ۲۵ سال مبلغ ۴۰۰ میلیارد دلار در ایران سرمایه گذاری میکند ولی درصدی از این سرمایه گذاری بصورت نقدینگی به ایران واگذار خواهد شد. در اینصورت این تفاهمنامه نمیتواند بصورت سرمایه گذاری رایج بین الملل باشد. با توجه به راندخواری های چهل ساله سران رژیم، لازم است مردم ایران تا، مشخص نشدن مفاد این تفاهمنامه از تبدیل آن به قرارداد از طریق مقاومت مدنی، اعتصابات و تظاهرات سراسری جلوگیری نمایند.۰
در برنامه همکاری جامع راهبردی ۲۵ ساله چند بند وجود دارد که میتواند در آینده بر ساختار ارتش ملی ایران اثرگذار باشد. برای نمونه در این سند همکاری بندرسازی در سواحل دریای عمان مانند چابهار و جاسک گنجانده شده است، با توجه به قرارداد های بعدی که نگاشته میشود، در صورتیکه رژیم بخواهد بازپرداخت هزینه ایجاد این بنادر و پایگاه های دیگر را با اجاره بلند مدت این بندرگاه ها و پایگاه ها تأمین نماید، جنایتکارانه بوده و در این راستا ارتش ملی ایران واکنش نشان خواهد داد. این نمونه قرارداد ها در کشور جیبوتی و کامبوج دیده شده که این کشور ها قادر به بازپرداخت وام واگذاری چین نبوده اند و مجبور به اجاره سرزمینهای خود مانند فرودگاه بمدت ۹۹ سال گردیده اند که مصداق استعمار و استثمار اقتصادی است. آیا کشور ایران با آن همه منابع زیر زمینی را میتوان با کشور جیبوتی یا کامبوج مقایسه کرد،؟ هرگز !! اگر بازپرداخت هزینه ۴۰۰ میلیارد دلار را در مدت ۲۵ سال در نظر بگیریم بازپرداخت آن بطور متوسط ۱۶ میلیارد دلار خواهد بود. کشور ایران معادل این هزینه را قادر است با صدور نفت به کشور چین جبران نماید۰
جواب این سئوال که چه دلیلی برای محرمانه نگاه داشتن این سند بوده است را میتوان در راستای همان دریافت وام مورد نظر رژیم بررسی کرد. سرمایه گذاری توسط کشورهای خارج، بصورت تئوریک اقتصاد کشور را شکوفا میکند، ولی نظر به اینکه مردم ایران نمیتوانند به این رژیم ولایی اسلامی، که تنها هدفش باقی ماندن در قدرت و بدست آوردن هژمونی شیعی در خاور میانه است، اعتمادی داشته باشند. بنابراین باعث تأسف است که مردم ایران مجبورند تا عبور از این رژیم قرون وسطائی به هر گونه قراردادی که رژیم با کشور دیگری منعقد کند با شک و تردید نگاه کند۰
فرزندان و همقطاران نظامی من،
امید مردم ایران به ما نظامیان است و انتظار دارند که ارتش ملی نه تنها از یکپارچگی کشور و استقلال و حاکمیت ملی، بلکه از جان و مال مردم به هنگام بحران دفاع کند. جای تردید نیست که نظامیان ارتش ملی ایران به سوگند و وظیفه ملی خود پایبندند و اجازه نخواهند داد که رژیم ستمگر اسلامی، کشو ر ایران را بصورت مستعمره اقتصادی کشور چین در آورد.۰
پاینده ایران
سربلند نظامیان ارتش ملی ایران
۳ آوریل ۲۰۲۱
