تنش‌افزایی رژیم ایران همزمان با نشست وین؛ آزمایش سانتریفیوژهای پیشرفته
یزدان شهدایی
همزمان با آغاز گفت‌وگوهای کمیته مشترک برجام در وین که برای اولین‌بار پس از خروج ایالات متحده آمریکا از توافق هسته‌ای با حضور رابرت مالی، فرستاده ویژه دولت آمریکا در امور ایران، انجام می‌گیرد، بهروز کمالوندی، سخنگوی سازمان انرژی اتمی ایران از آزمایش مکانیکی سانتریفیوژهای IR9 خبر داد.
کمالوندی سه‌شنبه ۱۷ فروردین در گفت‌وگو با خبرگزاری «ایسنا» گفت: «یکی از پیشرفت‌های انجام شده در حوزه غنی‌سازی، شروع تست مکانیکی سانتریفیوژ IR-9 است که دارای ۵۰ سو است.»
این در حالی است که «العربیه» گزارش داد که صبح سه‌شنبه پس از ورود رابرت مالی و همچنین هیئت مذاکره کننده ایرانی به وین، مذاکرات غیرمستقیم بین دو طرف با حضور مجموعه ۱+۴ به هدف «نجات برجام» آغاز شده است.
وقتى می‌گوييم نظام تهران يک “حكومت نامتعارف” است يعنى همين! بعد از سال ها قيل و قال و عربده‌كشى سرداران سپاه و ائمه جمعه و مداحان نظام عليه بازگشت به برجام، بلاخره تيم مذاكره كننده ايران بدون اين‌كه هيچ كدام از شروطش پذيرفته شده باشد، با پادرميانى شركاى اروپايي برجام، گفتگو با آمريكايی‌ها را آغاز كرد و به همه ناز و كرشمه‌هاى اسلامى پايان داد. ديدارى كه فعلا فقط جنبه تشريفاتى داشته و عاقبت آن‌هم معلوم نيست.
جالب اين است دولتى كه كمرش زير بار تحريم‌ها خم شده و براى براى دست‌يابى به بخش كمى از پول‌هايش و گرفتن اجازه براى فروش اندكى نفت بيشتر، مدت‌ها است پشت صحنه و توسط لابى‌هايش دست و پا می‌زند، درست در روز شروع گفتگو‌ها سياست “تنش افزايی” را در تهران در مقابل چشم جهانيان به نمايش مى‌گذارد!
آقاى عراقچى در وين بر سر ميز مذاكره است و سخنگوى سازمان انرژى اتمى ايران جهان را به نوعى تهديد مى‌كند!
اين زبان مذاكره شيادان اسلامى بيش از چهار دهه با جهان است. زبان حسن نصرالله‌ها، زبان ياغيان و دزدان دريايي، زبان تروريست‌ها و نه زبان رايج ديپلماسى در جهان امروز! زبان حكومتى كه بيش از ٤٠ سال منافع و سرنوشت مردم ايران را به بازى گرفته است، زبان حكومتى كه قراردادها را كاغذ پاره مى‌ناميد، زبان اوباش سياسى.
شايد كشورهاى ديگر اين‌را در نيابند و يا خودشان را به كوچه على چپ بزنند، ولى ما مردم ايران چى؟ ما كه می‌دانيم اين‌ها تا خرخره در منجلاب فرو رفته‌اند و همه فرصت‌ها را فداى ماجراجويی اسلامى كرده‌اند. آيا بايد هنوز منتظر معجزه باشيم؟ گيرم كه جهان با اين‌ها كنار آمد، آيا اين‌ها سودايی جز ادامه تخريب هستى كشور و نابودى بيشتر آن در سر دارند؟
جواب را همه بخوبى می‌دانيم، افسار اين حكومت از هم گسيخته است. بايد به ترديد‌ها و دو دلى‌ها پايان داد، شولايی از اميد بر تن کرد٬ آهنگ تغيير را سر داد و كارى كرد كارستان، همان كارى كه مازيار طبرستانى، يعقوب ليث صفارى، ابو مسلم‌ها و بابک خرم‌دين‌ها كردند.
ما مى‌توانيم فردايی روشن و ايرانى آزاد٬ سربلند، دموكراتيک و سكولار را با گفتن نه به جمهورى اسلامى رقم بزنيم.
آرى به زندگى، آرى به آزادى، نه به جمهورى اسلامى.
