فاطمه سپهری، کنش‌گر سیاسی:
«من به عنوان یک زن در جمهوری اسلامی هیچ حق و حقوقی ندارم و فقط حق رای من برابر با مردان این جامعه است. هیچ حق دیگری برای من به عنوان یک زن به رسمیت شناخته نشده؛ به دلیل زن بودن نمی‌توانم رییس جمهور شوم؛ نمی‌توانم قاضی شوم؛ نمی‌توانم شهادت دهم؛ حق طلاق ندارم؛ حق حضانت فرزندم را ندارم؛ بدون اجازه همسرم حق تحصیل ندارم؛ حق مسافرت به خارج از کشور ندارم و وقتی می‌خواهم ارث بگیرم نصف مردان حق دریافت ارثم را دارم.
من که در این جامعه هیچ حق و حقوقی ندارم اگر به پای صندوق‌های رای جمهوری اسلامی بروم تایید کرده‌ام که قوانین جمهوری اسلامی را قبول دارم. لذا از تمام زنان میهنم می‌خواهم تا ۲۸ مرداد هر روز پنج دقیقه فکر کنند در این ۴۲ سال چه بر سر زنان ایرانی آمده است. من به عنوان یک زن پای هیچ صندوق رای جمهوری اسلامی نخواهم رفت.»
