نامه صدیقه وسمقی به کمیته حقیقت یاب سازمان ملل: خامنه ای مسئول شکنجه و خشونت در زندان است

صدیقه وسمقی، اسلام‌پژوه و منتقد جمهوری اسلامی، در نامه‌ به چند کمیته سازمان ملل و نهاد حقوق بشری نوشته که به اتهام برداشتن روسری به زندان افتاده و به علت فقدان بینایی «بیش از چهل روز است که حبس با شکنجه و اعمال شاقه را تحمل کرده‌ام».

خانم وسمقی در این نامه که یک نسخه از آن به دست رادیوفردا رسیده است، گفته که بازداشت او «به طرز وحشیانه و خشونت‌باری» از سوی ماموران حکومتی صورت گرفته است که «از لحاظ حقوقی تحت امر فرمانده کل قوا یعنی رهبر جمهوری اسلامی هستند».

این فعال سیاسی ۲۶ اسفند پارسال توسط مأموران امنیتی جمهوری اسلامی در منزل شخصی‌اش در تهران بازداشت شد.

او آبان پارسال ویدئویی بدون حجاب اجباری از خود در حساب کاربری‌اش در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده بود. خانم وسمقی همان زمان در گفت‌وگو با رادیو فردا گفته بود این اقدام خود را اعتراضی به رویه نظام دینی حاکم در برخورد با زنانی می‌داند که برای «پوشش اختیاری» تلاش می‌کنند.

این فعال سیاسی در نامه خود خطاب به کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل، کمیته حقوق بشر سازمان ملل، گزارشگر ویژه حقوق بشر، نهادها و مجامع بین‌المللی حقوق بشر نوشته است: «دهه‌هاست بسیاری از زنان ایرانی با قانون حجاب اجباری مخالفند و من نیز در مخالفت با این قانون و اعتراض به سرکوب زنان و کرامت آنان روسری از سر برداشته‌ام».

صدیقه وسمقی در بخش دیگری از نامه خود به شرح «رنج‌هایی» پرداخته که به‌دلیل نپوشاندن موی سر، بر وی تحمیل شده است.
او با اشاره به فقدان بینایی خود گفته که با چنین وضعیتی بدون داشتن حق وکیل به اماکنی برای بازجویی و بازرسی برده شده و «در تمام مدت تحمل حبس به‌دلیل امتناع از پوشیدن روسری، از ملاقات با خانواده‌ام محروم بوده‌ام».

این فعال سیاسی افزوده که به‌دلیل «تنش‌های فراوان»، به مدت سه هفته با «نوسان شدید ضربان قلب و فشار خون» روبرو بودم که «اوایل حتا از بردن من به بهداری زندان نیز جلوگیری می‌شد و نهایتا به‌دلیل «خطر جانی»، «تحت‌الحفظ به بیمارستان طرف قرارداد زندان اعزام شدم و حالم چنان وخیم بود که در طول درمان برای مدتی از هوش رفتم».

خانم وسمقی در نامه خود با اشاره به این موضوع نوشته که پزشکان بیمارستان فارابی با توجه به مشکل شدید بینایی‌اش، «گواهی عدم تحمل حبس» برای او صادر کرده‌اند و این مدارک پس از «تاخیر فراوان» به پزشکی قانونی ارسال شده است، اما «علی‌رغم صدور گواهی عدم تحمل که چند هفته از آن می‌گذرد من هنوز در زندان هستم»

@Vaghte_Azadi