هادی ساداتی، فعال کارگری و کارشناس روابط کار می‌گوید: «کارگران در مواجهه با خطر و واقع شدن در کانون بیماری، مثل کادر بهداشت و درمان شرایط سختی دارند.»
به گفته او آنها از دو جنبه بیشتر از دیگر اقشار در معرض خطر ابتلا به کرونا هستند: «اول اینکه کار بسیاری از آنها یدی است و به این صورت لازم است در محل کار باشند و نمی‌توانند مثل کارمندان دورکاری کنند. دوم اینکه وقتی علائم بیماری دارند، از ترس اخراج و تعدیل شدن ممکن است به کار ادامه دهند.»
او توضیح می‌دهد: «دستمزد اکثر کارگران یومیه است. منظور این است که اگر یک ماه بیکار شوند دچار مشکل اقتصادی می‌شوند. این‌طور نیست که آنها پس‌اندازی داشته باشند و حالا بگویند چون بیماری آمده، من کار را برای مدتی تعطیل می‌کنم. آنها دچار مشکل معیشتی می‌شوند، پس ناچار هستند خطر را به جان بخرند و به‌رغم اینکه احتمال دارد به کرونا مبتلا شوند، سر کار بروند.»
این فعال کارگری به نقش کارفرمایان در پشت سر گذاشتن بحران رخ داده اشاره می‌کند و می‌گوید: «کارفرمایان باید در شرایط کنونی ملاحظه کارگران را بکنند. در وهله اول لازم است محیط کار را مکرر و با دقت ضدعفونی کنند و اگر نیروی کارشان دچار بیماری شد یا علائم آن را داشت به او مرخصی داده و تایید کنند که حقوقش را کامل می‌دهند.»
او عنوان می‌کند: «البته ما می‌دانیم که کارفرمایان هم مشکلات خودشان را دارند. آنها هم ممکن است سفارش گرفته باشند و متعهد به تحویل کالا در زمان خاصی باشند، پس نمی‌توانند کار را تعطیل کنند. دولت باید از آنها حمایت کند.»
ساداتی درباره اینکه آیا می‌توان با صدور بخشنامه‌هایی بنگاه‌های اقتصادی خصوصی را ملزم به تعطیلی یا کاهش ساعات کار کرد، می‌گوید: «به هر حال تامین سلامت نیروی کار چه در بخش دولتی و چه در بخش خصوصی جزء وظایف دولت است. وقتی شرایط ویژه باشد می‌توان دستورات ویژه صادر کرد.
تشکل‌های کارگری از صدور دستورالعمل‌های ویژه وزارت کار برای مقابله با کرونا استقبال می‌کنند.»
در ماده ۱۴۷ قانون کار آمده است: دولت مکلف است خدمات بهداشتی و درمانی را برای کارگران و کشاورزان مشمول این قانون و خانواده آنها فراهم سازد.
منبع: ایران وایر
