منبع: فیسبوک بهرام رحمانی
اخیرا سازمان عفو بین‌الملل چهار نامه از مقام‌های جمهوری اسلامی به دست آورده که با استناد به آن‌ها می‌گوید از زمان شیوع کرونا در ایران مقام‌های قضایی وضعیت «خطرناک» و «غیرانسانی» زندانیان را پنهان نگه داشته‌اند و درباره شرایط «بی‌رحمانه» زندانیان اطلاعات غلط داده‌اند.
بنا به گزارش برخی خبرگزاری‌ها، روز دوشنبه ۲۰ مرداد – ۱۰ اوت در پی شیوع همه‌گیری علائم کرونا در بین زندانیان بند ٨ زندان اوین، ۲۷ تن از زندانیان سیاسی در این بند با تحصن و بست‌نشینی در حیاط این زندان خواستار رسیدگی فوری به شرایط پیش آمده در این اندرزگاه شدند.
روز یک‌شنبه ۱۹ مردادماه در پی وصول نتیجه آزمایش رندوم (تصادفی) از هفده زندانی در اندرزگاه ۸ زندان اوین مشخص شد دوازده تن از زندانیان به ویروس کرونا آلوده شده‌اند که با تایید این موضوع این دوازده زندانی به بهداری زندان منتقل شدند.
اسماعیل عبدی، جعفر عظیم‌زاده، امیرسالار داوودی، مجید آذرپی، محسن قنبری و محمدعلی مصیب‌زاده از جمله این زندانیان هستند. از میان این افراد اسماعیل عبدی به بیماری زمینه‌ای آسم مبتلا است و جعفر عظیم‌زاده نیز از مشکلات کلیوی و قلبی و عروقی رنج می‌برد که همین امر می‌تواند جان آنان در برابر کرونا بیش از سایرین در معرض خطر قرار دهد.
بهنام موسیوند، بهنام شیخی سامانلو، حمید منافی نظرلو، علیرضا فرشی دیزج یکان، بهنام محجوبی، مصیب رئیسی یگانه، امین لقایی، اصغر شیری، روح‌الله خضری، آسبین جعفریان، صبحان ایمانی، سینا سالک، امیررضا محمودی، حسین محمودی، محمود علی نقی، یاسین جمالی، بهروز سلطانلو، منوچهر بلوریان، آرش شیرزادی، احمد فارسی، محسن فرید، سیدمهدی مصطفوی، علیرضا خسروجربی، امیرحسین میرخلیلی، مرتضی کریمی، مرتضی پورعلی، محمدهادی مهرانی، ۲۷ زندانی معترضی هستند که با تحصن روز دوشنبه خواستار رسیدگی فوری به شرایط پیش آمده در این اندرزگاه شدند.
از میان این افراد اسماعیل عبدی، جعفر عظیم‌زاده، امیرسالار داوودی، مجید آذرپی، محسن قنبری و محمد علی مصیب‌زاده زندانیان سیاسی هستند که هم‌اکنون در بهداری زندان اوین بستری هستند. حامد حمزه وی، فرشاد کاووسی، رضا کیانیان مهر و سعید شریفی زندانیان مالی هستند که در بهداری اوین بستری شده‌اند.
منیر عبدی، همسر اسماعیل عبدی پیش‌تر در خصوص ابتلای این زندانیان به هرانا گفت: «آقای عبدی از یک هفته قبل و سه هم اتاقی دیگرشان یعنی آقای عظیم‌زاده، داوودی و آذرپی به‌همراه ۸ زندانی دیگر در بند ۸ با علائمی مشابه کرونا مواجه بودند. تنفس اسماعیل عبدی به دلیل ابتلا به بیماری زمینه‌ای آسم نیز با مشکل رو به رو شده بود. هفته قبل از این ۱۲ نفر آزمایش مخاط بینی گرفتند و پس از یک هفته امروز نتیجه آن را اعلام کردند که ما به همین مساله اعتراض داریم چرا باید نتیجه این آزمایش این‌قدر دیر اعلام شود و حالا ممکن است سایر زندانیان بند هم درگیر شده باشند. در نهایت صبح امروز به بهداری زندان اوین منتقل شده و همگی در یک اتاق نگهداری می‌شوند. اسماعیل عبدی با توجه به بیماری آسم فشار خونش بالا رفته بود که با دارو سعی در کنترل آن دارند. امروز تست کرونا یک‌بار دیگر هم تکرار شد و ظرف ۴۸ ساعت نتیجه آن اعلام می‌شود. ما به همراه سایر خانواده این افراد به دادستانی اوین مراجعه خواهیم کرد و هم نسبت به این طولانی شدن آزمایش و هم نسبت به عدم انتقالشان به بیمارستان اعتراض خواهیم کرد.»
خانواده برخی از این زندان به‌خبرگزاری‌ها گفته‌اند که زندانیان معترض به مسئولان زندان گفته‌اند تاکنون هیچ گونه رسیدگی به وضعیت زندانیان اندرزگاه ۸ اوین صورت نگرفته و در اعتراض به همین امر در آمارگیری زندان شرکت نخواهند کرد. این زندانیان به مسئولان زندان گفته‌اند خواهان ملاقات با امین وزیری، دادیار ویژه زندانیان سیاسی هستند و اگر به این خواسته‌شان توجهی نشود کماکان به تحصن خود ادامه خواهند داد.
سایت امتداد در گزارشی در این خصوص با اشاره به پنهان‌کاری مسئولان زندان اوین به نقل از یکی از زندانیان نوشته است: «هفته پیش تست کرونای آن‌ها مثبت شده اما مسئولان زندان از بیان این مطلب امتناع کردند و پس از یک هفته که نشانه‌ها و علائم بیماری حادتر شده این موضوع را اعلام کرده و تست دوم را اخذ کردند و این زندانیان را به بیمارستان زندان منتقل کردند و اکنون در انتظار دریافت پاسخ تست دوم هستند. آن‌چه بدیهی است همه‌ی این دوازده نفر علایم بیماری کرونا را دارا هستند و از سوی دیگر به دلیل زیست جمعی زندانیان در شرایط زندان، اکنون زندان اوین به نقطه‌ای بحرانی درباره بیماری کرونا تبدیل شده است.»
کماکان آمار مشخصی از تعداد مبتلایان به این بیماری در زندان اوین مشخص نیست.
سازمان عفو بین‌الملل چندی پیش اعلام کرد نسخه‌هایی از چهار نامه را رویت کرده که از طرف مقامات سازمان زندان‌ها که زیر نظر قوۀ قضاییه فعالیت می‌کند، به وزارت بهداشت نوشته شده و زنگ خطر را درباره کمبود شدید تجهیزات حفاظتی شخصی، مواد ضدعفونی کننده و تجهیزات و لوازم پزشکی کلیدی به صدا درآورده است. وزارت بهداشت این درخواست‌ها را بی‌پاسخ گذاشته و زندان‌های ایران هم‌چنان در مقابل شیوع بیماری‌های واگیردار به شکلی فاجعه‌باری فاقد تجهیزات الزامی است.
این در حالی است که اصغر جهانگیر رییس سازمان زندان‌ها، فروردین امسال در خصوص حفظ سلامت زندانیان مدعی شد که «ایران باید به‌عنوان مبتکر حمایت از حقوق زندانیان در دنیا شناخته شود.»
بر اساس متن این چهار نامه از مقام‌های جمهوری اسلامی که به عفو بین‌الملل درز کرده، مقام‌های سازمان زندان‌ها در چهار نامه جداگانه به مقام‌های وزارت بهداشت هشدار داده اند که برای مقابله با بیماری کرونا در ساختمان‌های پرخطر و پرجمعیت زندان‌ها امکانات کافی ندارد. ظاهرا وزارت بهداشت ایران به هیچ‌کدام از این درخواست‌ها پاسخ نداده است.
در یکی از این نامه‌ها یک مقام سازمان زندان‌ها به خطرات امنیتی شیوع کرونا در زندان‌ها اشاره کرده است.
سازمان عفو بین‌الملل مستقر در لندن، در اطلاعیه‌ای گفته است که این نامه‌ها در تضاد با اظهارات رسمی اصغر جهانگیر، رییس سابق زندان‌ها و مشاور فعلی رئیس قوه قضاییه است که «وضعیت نامناسب و غیربهداشتی زندان‌ها در زمینه کرونا» را رد کرده و گفته بود اقدامات مسئولان زندان‌ها در پیش‌گیری از این بیماری «بی‌نظیر» بوده و می‌تواند به‌عنوان «یک شاخص بین‌المللی» الگو باشد.
سازمان زندان‌ها که زیر نظر قوه قضاییه است، در این نامه‌ها تاکید کرده که به اندازه کافی پول و تجهیزات برای مقابله با شیوع ویروس کرونا ندارد.
در آخرین نامه منتشر شده به تاریخ ۱۵ تیرماه امسال یکی از معاونان »سازمان زندان‌ها و امور تامینی و تربیتی کشور « خطاب به معاون وزارت بهداشت می‌نویسد که سه نامه قبلی بی‌پاسخ مانده و برای کنترل «حوادث غیر قابل پیش‌بینی ناشی از ویروس کرونا» در زندان لازم است که «جلسه اضطراری» تشکیل شود.
سازمان عفو بین‌الملل می‌گوید شواهدی «نگران‌کننده» در اختیار دارد که نشان می‌دهد شرایط «بی‌رحمانه و غیرانسانی» در زندان‌ها ادامه دارد و مسئولان قضایی «به عمد» برای مجازات و ارعاب زندانیان سیاسی آن‌ها را از حق مراقبت‌های بهداشتی و پزشکی محروم می‌کنند.
عفو بین‌الملل در گزارش خود گفته است که زندانیان با علایم ابتلا به ویروس کرونا «برای روزهای متمادی به حال خودشان رها شده‌اند، حتی با این که بعضی از آن‌ها از قبل بیماری‌های قلبی یا ریوی، دیابت یا آسم داشته‌اند.» بر اساس این گزارش، فقط وقتی حال زندانیان بدتر شده آن‌ها را «بدون امکان دسترسی به خدمات پزشکی در بخشی جدا یا سلول انفرادی قرنطینه کرده‌اند.»
در تازه‌ترین مورد خبرساز درباره شیوع ویروس کرونا در زندان، مقام‌های قوه قضاییه ایران ابتلای نرگس محمدی به کووید۱۹ را تکذیب کردند و گفتند که امکانات پیش‌گیری در زندان زنجان کافی است و زندانیان به وسایل ضدعفونی دسترسی دارند.
محمدی بعدا در توضیحاتش درباره امکانات بهداشتی خود و گروه ۱۲ نفره مشکوک به ابتلا به ویروس کرونا در زندان زنجان نوشت: «بعد از چند روز در پی نامه‌نگاری به مسئولان زندان به هر کدام آن‌ها یک ماسک دادند و این گروه ۱۲ نفره توانستند با پول خود سه عدد ژل شستشوی دست بخرند.»
در گزارش سازمان عفو بین‌الملل به نام زینب جلالیان هم اشاره شده است. به گفته این سازمان حقوق بشری، جلالیان از زمانی که آزمایش کرونایش مثبت اعلام شد، برای رسیدگی اعتصاب غذا کرد اما از پنجم تیرماه خبری از او نیست و قربانی «ناپدیدسازی قهری» شده است.
بر اساس گزارش سازمان زندان ها از هفتم اسفند پارسال تا خرداد ماه به خاطر شیوع کرونا ۱۲۸ هزار نفر به مرخصی فرستاده شدند؛ اما سازمان عفو بین‌الملل می گوید زندان ها هنوز بیش از ظرفیت استاندارد خود زندانی دارد و همچین این مرخصی شامل حال بیشتر زندانیان سیاسی و عقیدتی نشده است.
در نامه‌ای که تاریخ آن مربوط به ششم فروردین امسال است، سازمان زندان‌ها گفته که زندانیان باردار و مادران شیرده، سالخوردگان، و افرادی که در زندان بیماری‌های پیش‌زمینه‌ای اعتیاد، ایدز، سوءتغذیه، کم‌خونی و بیماری‌های دیگر دارند، سیستم ایمنی‌شان ضعیف است و اگر کرونا در زندان شایع شود، «علاوه بر خطرات امنیتی، خسارات جبران‌ناپذیری برای جامعه» خواهد داشت.
سه روز بعد از تاریخی که این نامه نوشته شده، اخباری درباره شورش زندانیان در سقز کردستان در اعتراض به شیوع ویروس کرونا و کمبود امکانات مقابله با این بیماری منتشر شد.
فرمانده سپاه کردستان گفته بود زندانیان از ترس کرونا فرار کردند.
هم‌چنین چند روز بعد زندانیان در زندان اهواز هم به دلیل شیوع ویروس کرونا و از ترس ابتلا به بیماری شورش کردند.
ما موظفیم از هر امکانی استفاده کنیم تا همه زندانیان سیاسی و غیرسیاسی آزاد شوند!
۱۱ اوت ۲۰۲۰
*مقالات و دیدگاه های مندرج در سایت شورای مدیریت گذار نظر نویسندگان آن است. شورای مدیریت گذار دیدگاه ها و مواضع خود را از طریق اعلامیه ها و اسناد خود منتشر می کند.
