مشکل این بزرگواران با اصلِ خصوصیسازی نیست بلکه مشکل را در روند اجرایی خصوصی سازی میدانند. هفت تپه باید از اسدبیگی پس گرفته شود و به یک کارفرمای پاکدست دیگر سپرده شود.
محمدجواد معتمدینژاد
خواسته کارگران هفت تپه از اول خلع ید بود. خلع ید از هر کارفرمایی نه صرفا اسدبیگی. حالا عده ای برای کمک و اتحاد با کارگران در تجمع چهارشنبه جلسه هیات داوری -تعیین تکلیف مالک هفت تپه حضور پیدا میکنند و میگویند حرف ما یک کلام است، خلع ید از #اسدبیگی.
اتفاقا مسئله برای این بزرگواران دقیقا همین است. میخواهند مسیر اعتراضات را به سمتی که برای خود و نظام مطلوب است جهت دهی کنند. اوایل اعتراضاتِ کارگرانِ هفتتپه وقتی دیدند که اسماعیل بخشی و سپیده قلیان سردمدار اعتراضات شدند تصمیم گرفتند قبل از اینکه دیر شود و اعتراضات از دستشان خارج شود به آنها حملهور شوند. نهادهای امنیتی و صداوسیما هم به کمکشان آمد و آنها را نفوذی بیگانگان دانست. از نظر این جمع، اگر از قبل، حضور فعالتری داشتند اتفاقات آبان۹۸ رخ نمی داد. حتی در آبان مسئله را در کشتار وسیع نمی دانند. مسئله صرفا تصمیم دفعی شورای قانونی سران قوا بود که میتوانست با عقلانیت بهتری طی مسیر شود. همین نگرش، منتج به راهاندازی تجمعهای هفتگی اعتراضی شد.
در قضیه هفت تپه هم همین رویکرد مدنظر است. مشکل این بزرگواران با اصلِ خصوصیسازی نیست بلکه مشکل را در روند اجرایی خصوصی سازی میدانند. هفت تپه باید از اسدبیگی پس گرفته شود و به یک کارفرمای پاکدست دیگر سپرده شود. اگر این کارفرما بخشی از سپاه یا جزو جوانان مومن انقلابی هم باشد، چه بهتر. البته قابل یادآوری است بنابه نظر رهبری مشکل هفت تپه با حضور دانشجویان عدالتخواه و بسیجی در سال ۹۸ حل شده بود ولی گویا خواسته کارگران هفت تپه فراتر از این حرفهاست.
این کارگران هستند که به عنوان رکن اصلی و پیشرانه شرکت هفت تپه باید نظرشان دخیل شود. کارگران هفت تپه نظر مشخصی دارند. قدم اول خلع ید از هر کارفرمایی است و بعد سپردن امورات به دست خود کارگران.