همه ما خوب می دانیم که نظام آموزشی در کشور ما هم از نظر متون درسی هم از نقطه نظر ساختاری و هم از جنبه برنامه ریزی های خرد و کلان با بحرانهای گوناگونی روبروست. بطوری‌که اخیرا حتی وزیر آموزش و پروش سابق، فانی، مجبور شده که به برخی از ناکارآمدی ها و ساختار نادرست آن اشاره نماید – همچنین فقدان مشارکت معلمان در سیاست گذاری ها و سرکوب مداوم آنان، نشان می دهد در پی آن هستند که از تاثیر معلمان در روند جنبش اجتماعی ایران بکاهند.
در عین حال فراز و صعود آگاهی و خودآگاهی معلمان کشورمان طی سالهای گذشته با وجود تبعیض های جان سوز و سرکوب های انسان کش به چنان درجه ای رسید که در پی ایجاد کانون های مستقل صنفی باشند و در همین روند نقد علمی و آسیب شناسی آموزش و پرورش، مشکل مزمن ساختار آن و مسئله خصوصی سازی، به درستی توسط رهبران جنبش معلمان مورد توجه قرار گرفت و در عین حال توانستند طی اعتراضات و اعتصابات گوناگون با بدنه اجتماعی به خوبی پیوند برقرار کنند و به عنوان نیروی پیش رو نقش خود را ایفا نمایند.
حدود بیش از یک هفته است كه نزديك به ۷۰۰ معلم خريد خدمتی يزد در اعتراض به نداشتن امنیت شغلی و معیشتی دست از كار كشيده‌اند و جمعی از معلمان خرید خدمتی یزد هم برای انعکاس هرچه بیشتر صدای اعتراضشان راهی تهران شدند و روز یکشنبه ۷ دی تجمعی مقابل مجلس برپاکردند. بنا به گزارش رسانه ای شده به تاریخ ۹ دی، آماده است: «فكر كنيد مثل ايامی كه در تهران آلودگی هست و كلاس تعطيل می‌شود، يا مثل خوزستان كه به خاطر ريزگردها تعطيل مي‌شود، يا به هر علت طبيعی ديگری كلاس‌های ما هم تعطيل شده… همه اين ساعت‌ها قرار است جبران شوند.» اين بخشی از پيام‌هايی است كه معلمان قبل از تعطيل كردن كلاس‌ها (مجازی) به خانواده دانش‌آموزان‌شان ارسال كردند. سعی كردند همدلی آنها را به دست آورند و خيال‌شان را راحت كنند كه قرار نيست اين روزهای آموزشی سوخت شوند و بعدا حتما جبران می‌كنند.»
سخن آخر؛ به نظر میرسد که پژواک اعتراضات معلمان در مداری بزرگ و در حیطه گسترده، فراتر از فضای مجاری و رسانه ای، خواهد توانست نسبت آگاهی و خودآگاهی با مطالبه محوری و مبارزات مدنی را کاملا به هم گره زده به صورت یک راه کار اصلی برای همه اقشار معترض به وضع موجود درآورد به همین دلیل نیروی کار هم در عرصه آموزش ( معلمان )هم در حوزه خدمات و بهداشت (پرستاران) و هم در حیطه تولید و صنعت ( کارگران ) قادر است، نقشی اساسی در روند جنبش اجتماعی ایفا کند بطوری‌که مافیای ثروت و قدرت راهی جز عقب نشینی نخواهد داشت. به همین دلیل حامیان نیروی کار بی وقفه باید از مبارزات جاری آنان حمایت و موانع اعتراضات منطقه ای و سراسری آنان را مورد بحث و ارزیابی قرار دهند.
