انتخابات آمریکا تعیین کننده بقا یا زوال جمهوری اسلامی نیست؛ حضور ترامپ یا بایدن تاثیرگذار است، اما تعیینکننده نیست. برای تغییر نظام، صدای مردم در خیابان و غیبت آنها در پای صندوق رای تعیینکننده است.
عمار ملکی
هر کاندیدایی ببرد، نظام اسلامی برای بقایش باید با دولت آمریکا و شروطش کنار بیاید. معامله و گرفتن ضمانت بقا، از ترامپ هم ممکن است، اما بیآبروییاش برای نظام بیشتر است. ترامپ و بایدن دنبال تغییر رفتار نظام هستند؛ اولی با چماق و دومی با هویج!
توافق با آمریکا مُسکّن اقتصاد ایران است، اما درمان سرطان آن نیست. فساد، ناکارآمدی و ماجراجویی نظام، اقتصاد ایران را ویران و بیثبات کرده و تحریمهای آمریکا تاثیر ثانویه داشته است. رشد اقتصادی، نیازمند “عادی شدن” نظام سیاسی و پذیرش نظم جهانی است. ج.ا. نظامی عادی نیست!
در آمریکا هر که بر سر کار آمده، چه جمهوریخواه و چه دموکرات، ایران گرفتار تحریم بوده؛ در ایران هم چه اصلاحطلب و چه اصولگرا سر کار آمده، نظام ماجراجو و اصلاحناپذیر بوده؛ رفع پایدار تحریمها نیازمند عادی شدن یعنی استحاله نظام است، که پیش شرطش مرگ خامنهای است.