جامعه برای بچهدار نشدن یک دلیل سادهای دارد؛ مردم میگویند بچهدار نمیشویم، زیرا که نمیدانیم چگونه جواب بیکاران آینده را بدهیم؟! بچهدار نمیشویم چون زیرساختهای زندگی و تربیت فرزندان مانند آموزش و رفاه در کشور عادلانه و برابر تقسیم نشده است.
سجاد بهزادی دانشجوی دکتری جامعه شناسی سیاسی
“جمعیت ایران ۸۰ سال دیگر به ۳۰ میلیون نفر میرسد. ایران در سالهای اخیر به شدت به سمت سالمندی حرکت کرده است و طبق پیشبینی سازمان جهانی بهداشت جمعیت ایران در سال ۲۱۰۰ میلادی به ۳۰ میلیون نفر خواهد رسید و این برای آینده ایران بسیارخطرناک است”. این جمله را یکی از نمایندگان مجلس به نقل از سازمان بهداشت جهانی گفته است. [زهره الهیان نماینده مجلس، بار دیگر این ادعای بهکل نادرست را تکرار کرده است، در حالی که برابر پیشبینیها جمعیت ایران تا سال ۲۱۰۰ به حدود صد میلیون تن خواهد رسید. در اینباره بنگرید به: فکتنامه]
بررسی نمودارهای منتشره مرکز آمار ایران نیز، گویای نزولی بودن میزان باروری در هشت سال اخیر است که کمترین آن مربوط به سال گذشته با تولد ۱.۲ کودک بوده است. از طرفی رئیس سازمان بهزیستی گفته که رشد جمعیتی ایران در سال ۲۰۵۰ به صفر میرسد در حالی که نمودار رشد جمعیتی جهان تا سال ۲۰۹۹ به صفر نخواهد رسید.
حالا همه نگران کاهش شدید جمعیت در آینده ایران هستند. این چالش مانند دهها مسئلهی دیگری است که در کشور زنگ خطر را به صدا درآورده است. مانند گرانی و بیکاری؛ مانند فقر و آسیبهای اجتماعی… اما چرا نسخهی دستوری افزایش جمعیت جواب نمیدهد؟ همانطور که نسخه دستوری ترمیم اقتصاد و قیمت دلار هم جواب نداد.
جامعه برای بچهدار نشدن یک دلیل سادهای دارد و از مسئولان خواهش میکند نسخه دستوری برای درمان این چالش مهم کشور صادر نکنند. مردم میگویند بچهدار نمیشویم، زیرا که نمیدانیم چگونه جواب بیکاران آینده را بدهیم؟! بچهدار نمیشویم چون زیرساختهای زندگی و تربیت فرزندان مانند آموزش و رفاه در کشور عادلانه و برابر تقسیم نشده است؛ بچهدار نمیشویم، زیرا که هنوز “پوشک” مسأله اصلی زندگیمان است و هیچ بهبودی در وضع اقتصاد کشور دیده نمیشود. آنها حتی در مورد تولد خودشان نیز گاهی والدین خود را سرزنش میکنند.
جامعه نسخه دستوری و پاداشهای قطره چکانی برای فرزندآوری را قبول نمیکند. اگر فرزندی هم متولد شود با آسیبهای جدی روبهروست. آنگونه که پلیس فتا گزارش داده است کشف حدود ۱۵ سایت و حساب برای فروش نوزادان در فضای مجازی تنها یکی از این آسیبهاست.
اگر مجلس «انقلابی» با افزایش میزان وام ازدواج و یارانه، به فرزندآوری و افزایش جمعیت فکر میکند بهتر است گوشه چشمی نیز به آمارهای غیرقابل باور از ثبت میزان طلاق بر حسب طول مدت ازدواج داشته باشد. بر اساس آمار منتشرشده از سوی سازمان ثبت احوال در سال ۹۸، ۱۷۴ هزار و ۸۳۱ طلاق در کشور ثبت شده است و در این آمار منتشر شده بیشترین میزان طلاق ثبت شده بر حسب طول مدت ازدواج با ثبت ۱۵ هزار و ۶۵ طلاق متعلق به بازه زمانی ۱ تا ۲ سال زندگی مشترک است. همچنین ۱۲ هزار و ۵۷۳ طلاق ثبت شده است که زوجین کمتر از یکسال زندگی مشترک را در کنار یک دیگر تجربه کردهاند. از طرفی ما با زوجهایی روبهرو هستیم که میخواهند بچهدار شوند اما نابارور هستند. گفته میشود میزان ناباروری در ایران ۲۵ % است.
موضوع کاهش جمعیت تنها به اینجا ختم نمیشود. حداقل یک میلیون مجرد قطعی در کشور داریم و این غیر از آمار زنان و مردانی است که طلاق گرفته و دیگر ازدواج نکردهاند؛ که آنها را نیز باید به آمار مجردان قطعی اضافه کنیم و با در نظر گرفتن آنها، بیش از ۵ میلیون نفر در کشور ما از داشتن خانواده و همسر محرومند.
ازدواجهای سفید هم واقعیت دیگری از جامعه ایران است. نوعی ازدواج که در لایههای پنهان جامعه گسترده شده است و اساسا این ازدواج مبتنی بر فرزندآوری نیست. امروز با ۶۰ سال پیش در تمام حوزهها تفاوت فراوانی دارد. در آن سالها هر زن در طول دوران باروری اش هفت فرزند داشت. امروز این عدد به زیر دو فرزند رسیده است.
حتی اگر مشکلات معیشتی هم کامل رفع گردد باید مدنظر داشته باشیم که الگوی زندگی خانوادههای ایرانی نیز به شدت تغییر کرده است و حتی روستائیان نیز دیگر از الگوی “فرزند بیشتر زندگی بهتر” پیروی نمیکنند. زندگی روستایی و الزامات الگوی شهرنشینی یکی از دلایل کاهش فرزندآوری در دهههای اخیر بوده است.
مجلس «انقلابی» هم تنها صورت مسئله را میبیند و فکر میکند با نوشتن قانون و افزایش وام ازدواج و یارانه، می تواند نسخه تازهای برای برونرفت از این چالش مهم کشور ارائه دهد. اگر مشکلات اقتصادی و ناامنیهای روحی و روانی جامعه اینچنین باشد ما نه تنها با کاهش شدید جمعیت روبهرو خواهیم شد بلکه به کشوری سالمند در دنیا تبدیل میشویم. آمارها میگوید در ۲۰ سال آینده، ایران جزو چهار کشور سالمند جهان میشود. سالمندی نیز خودش چالش و مسئلهای دیگر برای کشور است…
@PersianPolitics