بنابراین به‌جای تکیه و تاکید بر نداشته‌ها باید تاریخ را چراغ راه کرد و از سد ناامیدی گذشت. جمهوری اسلامی آلترناتیو دارد.
شیرین عبادی
نظام جمهوری اسلامی در چهل سال اخیر آموخته است که سرکوب، علاوه بر داغ و درفش و شکنجه و زندان، به تدارکات نظری و ناامید کردن مردم از مبارزه نیز نیاز دارد؛ وظیفه‌ای که سال‌هاست به عهده‌ی اصلاح‌طلبان حکومتی و در صف حکومت، گذاشته شده است.
اصلاح‌طلبان که سیاست چند دهه‌ای آن‌ها ثمری جز تقویت بازوی سرکوب حکومت و بحرانی‌تر کردن وضعیت مردم نداشته است، روزگاری از لزوم تغییرات تدریجی حرف می‌زدند. زمانی مهم‌ترین استدلال آن‌ها، وجود «امکان»هایی برای تغییرات تدریجی در حکومت بود.
شکست این گفتمان از یک‌سو و ناامیدی مطلق مردم از اصلاحات و طرح آن شعار درخشان «اصلاح‌طلب، اصول‌گرا، دیگه تمومه ماجرا!» از سوی دیگر، اصلاح‌طلبان را مجبور به ایجاد تغییر در گفتمان برای کمک به استمرار جمهوری اسلامی کرد.
امروز اصلاح‌طلبان از ده‌ها رسانه‌ی کوچک و بزرگشان فریاد می‌زنند و انذار می‌دهند که مراقب باشید! جمهوری اسلامی اگر برود ما آلترناتیوی نداریم! بنابراین اگر رژیم جمهوری اسلامی سقوط کند، ما شاهدان جنگ داخلی و تجزیه‌ی ایران خواهیم بود. آن‌ها به عمد فراموش می‌کنند که در انقلاب ۱۳۵۷، هم یک آلترناتیو سازمان‌یافته و هم رهبر کاریزماتیکش وجود داشت. و البته همچنین فراموش می‌کنند که نتیجه‌ی آن آلترناتیو، کشاندن ایران به بن‌بست امروزین بود و فلاکت مردم.
در مقابل این حیله‌ی استمرارطلبانه با ظاهری اصلاح‌طلب، باید سوال کرد به فرض اگر این حکومت بماند چه اتفاقی خواهد افتاد؟ در ۴۲ سال گذشته همیشه و هر سال همه‌چیز بدتر از سال قبل بود. ایران در مسیر فروپاشی و سقوط از نظر اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی قرار گرفته است و اعتراض به وضعیت هم کشتار و شکنجه و زندان در پی دارد. حال تصور کنید این حکومت با همین روش و همین قانون اساسی ۴۲ سال دیگر باقی بماند. آیا ایران بدتر از سومالی نخواهد شد؟ آیا سرنوشتی بدتر از ونزوئلا در انتظار ما نیست؟
بنابراین به‌جای تکیه و تاکید بر نداشته‌ها باید تاریخ را چراغ راه کرد و از سد ناامیدی گذشت. جمهوری اسلامی آلترناتیو دارد. آلترناتیو کارگران هفت‌تپه هستند که با مقاومت توانستند به بخشی از مطالبات خود برسند و اسدبیگی را بیرون کردند. آلترناتیو دانشجویان آگاهی هستند که در هر اعتراضی جانب مردم را میگیرند و هوشیارانه علیه وضعیت موجود مبارزه می‌کنند. آلترناتیو زنان فمنیست ما هستند که حاضرند سال‌ها رنج حبس را تحمل کنند، اما زیر بار حجاب اجباری نروند. آلترناتیو نخبگانی هستند که از شر این حکومت فرار کرده‌اند و عطای وطن را به لقایش بخشیده‌اند. ما آلترناتیو داریم آقایان اصلاح‌طلب! ما را نترسانید!
