اعضای تحریریه کانال «روزنامه‌نگاران مستقل ایران» به عنوان بخشی از بدنه رسانه ایران که این روزها بیش از پیش تبعیض را لمس می‌کند، دو راهکار برای تغییر وضع موجود پیشنهاد و همکاران را به تکمیل این فهرست دعوت می‌کند.
روزنامه‌نگاران مستقل ایران:
در این روزها که اغلب شهرهای ایران در وضعیت قرمز به سر می‌برند، خبرنگاران نیز همچون دیگر کارگران در معرض ابتلا به کرونا هستند. از آنجا که در اینجا مطالبه گری برای بقا مطرح می‌شود، کارگران باید با آگاهی کامل از حقوق خود در مقابل کارفرما، انتخاب نماینده برای مذاکره با کارفرما و سازماندهی و مطالبه‌گری جمعی بر سر حقوق جمعی خود در شرایط کرونایی، پیگیر مطالبات خود باشند. از این رو نکاتی درباره حقوق کارگران مبتلا شده به کرونا، حقوق سایر کارگران و مسئولیت کارفرما در ادامه می‌آید:
۱. اگر کارگران به کرونا مبتلا شوند، مشمول تمامی بندهای قانون تامین اجتماعی در خصوص «بیماری ناشی از کار» می‌شوند. (مواد ۶۱ تا ۶۴ قانون تامین اجتماعی) پذیرش رسمی سازمان تامین اجتماعی برای پرداخت غرامت دستمزد کارگران در این ایام خود تلویحا مبنی بر شمولیت کارگران بر تمام حقوق دیگر ذکر شده در قانون است. تشخیص بیماری ناشی از کار به عهده کمیسیون‌های پزشکی تامین اجتماعی است.
۲. کارگرانی که دچار بیماری شوند با تایید این کمیسیون‌ها باید «غرامت دستمزد ایام بیماری» بگیرند که طرف حساب آنها سازمان تامین اجتماعی است. این در صورتی است که کارفرما حاضر نباشد حقوق خانه‌نشینی کارگران کرونایی را بپردازد. در این صورت سازمان تامین اجتماعی مبلغ تعیین شده در قانون را باید بپردازد.
۳. طبق ماده ۹۱ قانون کار کارفرما موظف است امکانات و وسایل لازم جهت حفظ بهداشت و ایمنی و تندرستی کارگر را تهیه کند. بر این اساس تهیه ضدعفونی‌کننده و ماسک و ایمن‌سازی محیط کار از وظایف کارفرما به شمار می‌آید. این مسئله به ویژه با گذشت یکسال از شیوع کرونا به فراموشی سپرده شده و کارفرمایان از انجام آن سر باز می‌زنند.
۴. مطابق با ماده ۹۱ قانون کار، کارفرما مسئول برقراری «حفاظت ، سلامت و بهداشت در محل کار» است. دیده شده که با وجود ابتلای تعدادی از روزنامه‌نگاران به کرونا، کارفرما بقیه را مجبور به حضور در محل کار کرده است و هیچ تمهیدات خاصی فراهم نکرده که این عمل طبق ماده ۹۱ قانون کار مسئولیت کیفری را متوجه کارفرما می‌کند و در نهایت در بحث بیماری ناشی از کار، حتی حق کارگر برای شکایت کیفری در دادسرای عمومی از کارفرما محفوظ است. در شرایط کنونی که وضعیت کرونا به صورت هشدارآمیز درآمده نیز قصور کارفرما و کشاندن خبرنگاران به محل کار آنهم در شرایطی که امکان کار غیرحضوری وجود دارد، عملاً تخلف است. با این‌حال به خوبی می‌دانیم که نهاد قضایی در ایران همان‌قدر منافع کارگران را پایمال کرده که وزارت کار با عدم ابلاغ بخشنامه‌های صریح در ارتباط با وضعیت کارگران.
حال باید چه کرد؟
ظرفیت حقوقی در نهایت بدون فشار اجتماعات کارگری در موارد زیادی بی تاثیر خواهد بود. آگاهی از سطور بالا در اهرمی است که در کنار دیگر ابزارها معنا مفهوم دارد. اعضای تحریریه کانال «روزنامه‌نگاران مستقل ایران» به عنوان بخشی از بدنه رسانه ایران که این روزها بیش از پیش تبعیض را لمس می‌کند، دو راهکار برای تغییر وضع موجود پیشنهاد و همکاران را به تکمیل این فهرست دعوت می‌کند.
راهکارهای پیشنهادی به شرح زیر است:
۱. ضرورت سازماندهی به منظور پیشبرد مطالبه گری: استفاده از قدرت و ظرفیت جمعی در خواست موارد یاد شده و فشار برای دورکاری امری است که از طریق عمل جمعی و مستمر کارگران در محیط کارشان ممکن می‌شود. در همین راستا، ضروری است روزنامه نگاران کنشگری جمعی، مستمر و هماهنگ برای احقاق حقوق و مطالبات صنفی خود را به عنوان شکلی منسجم از فعالیت صنفی برگزینند. در حال حاضر، عدم انسجام کنشگری روزنامه نگاران، عدم ارتباط ارگانیک و عدم وجود تشکل صنفی مستقل از موانع اصلی پیشبرد مطالبات روزنامه نگاران، اعمال قدرت صاحبان رسانه و دولت و تداوم استثمار و سرکوب آنها است. هرچند در شرایط فعلی، شیوع کرونا و محدودیت‌های بهداشتی امکان بهره‌مندی از فضای عمومی برای فعالیت جمعی را از ما سلب یا محدود کرده است اما بر ما واجب است هر امکان و فرصت، همچون فضای مجازی را برای تشکل‌یابی و فعالیت صنفی مستقل را مغتنم بشماریم.
۲. اطلاع رسانی درباره مشکلات و مسائل صنفی: بسی جای تاسف دارد که خبرنگاران در بیان مشکلاتشان صدایی نداشته باشند! حال امروز شاهد آن هستیم که روزنامه نگاران به دلیل عدم بهره‌مندی از تشکل صنفی مستقل فریاد دادخواهی و مطالبه‌گری‌شان به جایی نمی‌رسد؛ تا جایی که عده‌ای از سر ناامیدی، سکوت و تن دادن به استثمار و تبعیض را بر ایستادن و مقاومت ترجیح می دهند. اگرچه خبری کردن شرایط ممکن است منجر به اخراج کارگران شود، می‌توان اینکار را از طرق امن‌تری انجام داد. یکی از دلایل شکل‌گیری کانال مستقل روزنامه‌نگاران ایران نیز ایجاد فضای امنی برای خبرنگاران در انعکاس شرایط محیط کارشان بوده است.
@IRFreeJournalist
