یک سال پس از بازداشت موقت علی یونسی و امیرحسین مرادی؛ دانشجویان نخبه، بدون دسترسی به وکیل همچنان در بند ۲۰۹ زندان اوین

روند رسیدگی به پرونده علی یونسی و امیرحسین مرادی، دو دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف‌ پس از گذشت یک سال از بازداشت این دانشجویان هنوز هم مسیری ناعادلانه و غیرشفاف را طی می‌کند. با پایان مراحل بازجویی، این دانشجویان همچنان در بند ۲۰۹ زندان اوین نگهداری می‌شوند و از ملاقات با وکلای خود نیز همچنان محروم هستند.

با وجود اعلام تاریخ  یک‌شنبه ۲۲ فروردین‌ماه برای برگزاری اولین جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده آنها، این جلسه در تاریخ مقرر برگزار نشد و آنطور که مصطفی نیلی، وکیل علی یونسی و امیرحسین مرادی می‌گوید، با وجود ابلاغ و مقرر شدن روز دادگاه، به دلایلی «نامعلوم» از اعزام موکلین به دادگاه خودداری شده و جلسه رسیدگی تشکیل نشد.

رضا یونسی، برادر علی یونسی، یکی از دانشجویان بازداشتی در خصوص برگزار نشدن جلسه دادگاه به کمپین حقوق بشر گفت: «با وجود اینکه وکلای پرونده و خانواده‌ها منتظر بودند که جلسه رسیدگی به پرونده برگزار شود، نیروهای امنیتی از آوردن امیرحسین و علی به محل دادگاه خودداری کردند که این روشی برای آزار دادن برادرم و امیرحسین بوده و همچنین آزار خانواده‌ها و وکلا».

به گفته رضا یونسی، در حال حاضر خواسته اصلی وکلا و خانواده امیرحسین مرادی و علی یونسی دو چیز است: اول رسیدگی به پرونده این دانشجویان از مسیر قانونی و امکان ملاقات محبوسان با وکلای خود و دوم آزادی موقت آنها به قید وثیقه و یا حداقل انتقال از بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین به بند عمومی تا زمان تشکیل دادگاه. رضا یونسی می‌گوید «نگهداری علی و امیرحسین در بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین، فشار مضاعف روحی بر بازداشت‌شدگان و خانواده‌هایشان وارد آورده و خواسته ما این است که حداقل رفتار و برخورد مقامات با این دانشجویان نیز همچون دیگر زندانیان سیاسی باشد و به بند عمومی منتقل شوند».  به گفته رضا یونسی «طولانی شدن مدت زمان نگهداری علی یونسی و امیرحسین مرادی باعث شده تا به زعم مقامات زندان این دانشجویان بازداشتی قدیمی‌ترین محبوسان بند ۲۰۹ زندان اوین باشند».

بنا به روش مقامات قضایی و زندان اوین، معمول است که افراد بازداشت شده زمان زیادی را در بند ۲۰۹ سپری نمی‌کنند و بیشتر بازداشت‌شدگان بعد از اتمام مراحل بازجویی به بند عمومی منتقل می‌شوند؛ نکته‌ای که درباره این دو دانشجو بازداشتی اعمال نشده و آنگونه که برادر علی یونسی می‌گوید «برای رئیس بند ۲۰۹ زندان اوین هم سوال است که چرا این همه وقت این دانشجویان را در بند نگه داشته‌اند».

رضا یونسی با اشاره به گفت‌وگوی اخیر یکی از همبندی‌های سابق برادرش درباره جزئیات برخوردهای قهری ماموران زندان با علی یونسی و شکنجه‌های وی برای اخذ اعترافات اجباری، متوجه جزییاتی از این شکنجه‌ها شده است که تاکنون از آن اطلاعی نداشته است؛ از جمله وضعیت سلامت چشم علی یونسی و یا شرایط نگهداری ۶۰ روز برادرش در سلول انفرادی.

«مجتبی حسینی» که تیرماه سال گذشته به خاطر انتشار توئیت‌هایی بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد، در آنجا با علی یونسی آشنا می‌شود. به گفته این زندانی سابق، علی یونسی جزییاتی از شکنجه‌هایی را که بر وی تحمیل شده بازگو کرده است. در آن زمان یعنی سه ماه بعد از تاریخ بازداشت علی یونسی، این دانشجوی نخبه هنوز از عفونت شدید چشمش که در اثر ضرب و جرح ماموران در لحظه بازداشت آسیب دیده بود، رنج می‌برده است: «از چشمان علی همیشه خونابه بیرون می‌آمد و تنها درمانی که مسئولان زندان برای او داشتند، روزی چند قرص آنتی‌بیوتیک بود.»

رضا یونسی در تشریح آخرین وضعیت سلامت برادرش به کمپین حقوق بشر گفت: «چند ماه قبل علی به ویروس کرونا مبتلا شد و ماموران زندان تنها دو روز او را به مکانی دیگر فرستادند تا در کنار یک زندانی دیگر که او نیز به کرونا مبتلا بود، قرنطینه شود. در حال حاضر ما می‌دانیم که مشکلاتی در گوش خود دارد که نمی‌دانیم اثرات بیماری کووید۱۹ است یا ناشی از برخورد خشن ماموران».

تحمل ۶۰ روز زندان انفرادی نیز از دیگر مصادیق شکنجه علی یونسی از زمان بازداشت این دانشجوی ۲۰ ساله‌ است. بنا به گفته مجتبی حسینی، همبندی سابق علی یونسی «علی شصت روز را در سلول انفرادی کوچک با یک لامپ بزرگ همیشه روشن و همچنین شوفاژی که در گرمای تیرماه ۲۴ ساعته روشن بود، گذرانده بود».

پیش‌تر مصطفی نیلی، وکیل علی یونسی گفته بود «بحث نگهداری در سلول انفرادی یا بندهای امنیتی از مواردی است که نقض حقوق متهم شناخته می شود و چه اینکه در موارد متعدد این اقدام می تواند از مصادیق شکنجه تلقی گردد و متاسفانه موکلین با وجود ایرادات متعدد، همچنان در بازداشتگاه امنیتی بوده و حتی تماس آزادانه ای با خانواده خود ندارند. ما به عنوان وکلای ایشان نیز تا این لحظه به هیچ وجه اعم از حضوری یا تلفنی حتی یک کلمه! امکان صحبت نداشته ایم».

به گفته مجتبی حسینی ،همبندی سابق علی یونسی، بازجویان با حربه‌ها و اعمال فشار زیاد مدام در صدد ناچار کردن علی یونسی به اعترافات تلویزیونی بوده‌اند. بازجویان تهدید کرده بودند که اگر علی یونسی اتهامات خود را نپذیرد، در همین زندان اوین «اعدام» می‌شود.

در سالگرد بازداشت این دانشجویان، انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف، با انتشار نامه ای خطاب به رئیس قوه قضاییه، خواهان آزادی آنان تا زمان برگزاری دادگاه شد. در بخشی از این نامه آمده است «با توجه تجربه ده‌ها پرونده کیفری منجر به اقاریر کاذب از جمله در پرونده‌های امنیتی که یکی از معروف‌ترین آن‌ها در زمان اخیر، پرونده تکان‌دهنده مازیار ابراهیمی و چندین متهم دیگر همان پرونده است، برای ما دانشجویان، پرونده این دو تن نیز یادآور گذشته بعضا تیره‌ای است که همراه با پایمال‌کردن حداقل حقوق انسانی افراد اقاریر کاذب و القایی از متهمان اخذ می‌شود».

امیرحسین مرادی، برنده مدال نقره المپیاد نجوم کشوری در سال ۹۶ و علی یونسی  برنده مدال نقره المپیاد نجوم کشوری در سال ۹۵ و همچنین مدال طلای المپیاد جهانی نجوم در سال ۹۶ هستند. دانشجویانی که هردو در دانشگاه صنعتی شریف تهران در رشته‌های کامپیوتر و فیزیک مشغول به تحصیل بودند. علی یونسی جمعه ۲۲ فروردین، در حالی که در اثر ضرب و شتم ماموران از ناحیه سر به شدت آسیب دیده بوده به همراه دوازده مامور لباس شخصی به خانه آورده می‌شود و ماموران پس از بازرسی خانه و ضبط کامپیوترها و موبایل‌‌ها، این دانشجوی بیست ساله دانشگاه صنعتی شریف را بازداشت و با خود می‌برند.

شانزدهم اردیبهشت‌ ۱۳۹۹ غلامحسین اسماعیلی، سخنگوی قوه قضاییه ایران درباره دستگیری علی یونسی و امیرحسین مرادی گفته بود «این افراد به گروه‌های ضد انقلاب وصل شدند». بنا به ادعای سخنگوی قوه قضاییه این دو دانشجوی دانشگاه شریف «با سازمان مجاهدین خلق» ارتباط داشتند.

پیش‌تر یک منبع نزدیک به خانواده علی یونسی و امیرحسین مرادی به کمپین حقوق بشر در ایران گفته بود: «سر دسته ماموران در روزی که به همراه علی به خانه این دانشجو رفته بودند به خانواده علی یونسی گفته که دلیل بازداشت این دانشجویان پاره کردن پوستر علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران بوده است».

کمپین حقوق بشر در ایران

«مقالات و دیدگاه های مندرج در سایت شورای مدیریت گذار نظر نویسندگان آن است. شورای مدیریت گذار دیدگاه ها و مواضع خود را از طریق اعلامیه ها و اسناد خود منتشر می کند.»