در چنین شرایطی، دیری نخواهد پایید که شاهد حضور گسترده شرکتهای نفتی و اکتشافی روسیه و ترکیه و اسرائیل و در مرزهای غربی و شمالی ایران، بویژه دریای خزر خواهیم بود و مارش نظامی پایگاههای ترکیه، اسرائیل و روسیه را در مرزهای شمال غربی خود نیز خواهیم شنید.
مجید بهمن زاده
بنده مدتها بود که تمایل به نوشتن و ارائه تحلیلی نداشتم، چرا گوش شنوایی در میان مسئولین، از صدر تا ذیل آنها نمی بینم و دلسوزی برای این ملت تنها و مظلوم نمی یابم .
اما وقایع اسفبار اخیر در منطقه قفقاز و بویژه مخاطرات گسترده امنیتی و زیانهای چشمگیر اقتصادی ایران در اثنای توافق آتش بس و صلح بین آذربایجان و ارمنستان از یکسو، و سکوت و انفعال سوال برانگیز دستگاه دیپلماسی و نهادهای نظامی و امنیتی ایران که با هزینه های گزاف از کیسه ملت، مدعی توسعه عمق استراتژیک ایران در کشورهای دیگر هستند، بنده را برآن داشت که با افقی متفاوت به وقایع اخیر در مرزهای شمالی و غربی ایران بنگرم و دغدغه های خودم را با ملت عزیز و دلسوزان مردمی در میان بگذارم .
متاسفانه در کشاکش جنگ زرگری به راه افتاده روزهای اخیر در داخل کشور که بدلیل انتخابات پرحاشیه آمریکا آغاز شده بود و کماکان در بحبوحه ناکارآمدی های زجرآور و سو مدیریت های گسترده در حوزه های مختلف اقتصادی، اجتماعی و بهداشتی، موجب تحریف افکار عمومی از بن بست های عدیده موجود در کشور شده است، جنگ شش هفته ای بین کشورهای آذربایجان و ارمنستان پایان یافت و ترکیه و روسیه و اسرائیل، با صرف کمترین هزینه، بهترین شرایط جهت کسب منافع سرشار و بی بدیل اقتصادی و نظامی در مجاورت مرزهای ایران را بدست آوردند.
چرا که روسیه پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و رانده شدن خفت بار خود از جمهوریهای تازه استقلال یافته و با هزاران کیلومتر فاصله از این مناطق، توانست تا پس از سی سال، به جایگاه پیشین خود بازگردد و این بار، نه بعنوان یک متجاوز و استثمارگر، بلکه بعنوان نیروی حافظ صلح امکان حضور در منطقه قفقاز و مرزهای شمالی و غربی ایران را بدست آورد.!!!
ترکیه نیز توانست تا در سایه سیاست های عقیم و سرگردان دیپلماسی منطقه ای ایران، کریدوری استراتژیک و ارزشمند را از خاک خود و در حد فاصل آذربایجان و نخجوان به داخل سرزمین های جنوبی قفقاز بدست آورد و به آرزوی دیرینه آتاترک برای دستیابی به ذخایر طبیعی و منافع نفت و گاز آن منطقه و حوزه دریای خزر دست یابد.
همچنین دستگاههای تبلیغاتی ترکیه و دولت آذربایجان توانستند تا در سایه غفلت همیشگی مسئولین نظام ایران، ترکیه را دوست و یار دیرینه آذری تباران و آذربایجان و ایران را حامی دشمنان دیرینه این ملت و کشور معرفی کنند.!!!
بر همین اساس دولت ترکیه، منبعد نیاز چندانی به نفت و گاز ایران نخواهند داشت و در برابر دریافت سوخت ارزان قیمت از دولت آذربایجان، کالاهای تولیدی و صادراتی خود را برای بازسازی شهرها و مناطق جنگ زده و آزاد شده این کشور سرازیر خواهد کرد و در شرایط بحران اقتصادی جهانی، مسئولین هوشمند و آینده نگر ترکیه، ظرفیت اقتصادی قابل توجهی را پیش روی تجار،شرکتهای پیمانکاری ترک و کارگران و جوانان جویای َشغل این کشور قراردادند.
تمامی موارد یاد شده بدان معناست که ترکیه منبعد برای دست یابی به بازار کار و صادرات کشورهای حاشیه دریای خزر و جمهوری های استقلال یافته اتحاد جماهیر شوروی سابق، دیگر نیازی به ترانزیت کالا از خاک ایران ندارند و تامین گاز این کشور از سوی ایران که همواره و در طی دهه های گذشته بعنوان یک برگ برنده برای بالانس قدرت در منطقه از سوی ایران مورد استفاده قرار می‌گرفت، دیگر هیچ امتیازی برای ایران محسوب نخواهد شد.!!!
در چنین شرایطی، دیری نخواهد پایید که شاهد حضور گسترده شرکتهای نفتی و اکتشافی روسیه و ترکیه و اسرائیل و در مرزهای غربی و شمالی ایران، بویژه دریای خزر خواهیم بود و مارش نظامی پایگاههای ترکیه، اسرائیل و روسیه را در مرزهای شمال غربی خود نیز خواهیم شنید.
کاش فرماندهان عالیرتبه نظامی و مشاورین رزمی نهادهای عریض و طویل امنیتی کشور، گزارشی از مخاطرات نظامی و امنیتی حضور روسها ، ترکیه و اسرائیل با حق تردد نامحدود و بی قید و شرط در مرزهای شمالی و استراتژیک ایران را به پیشگاه ملت ارائه می کردند و علیرغم هماهنگی کامل ایران با روسها در سوریه و قرار دادن برخی امتیازات خاص نظامی به روسها، عدم حضور و اطلاع ایران در جریان چنین معامله ای بزرگ و عقد صلح منطقه قفقاز را بیان می کردند و آقای ظریف بعنوان رئیس دستگاه دیپلماسی کشور که همواره نیش خنده های دائمی ایشان بر جان رنجور ملت ایران در شرایط دشوار کشور فرونشسته است، گزارشی از سفرها و مذاکرات بی حاصل خود در خصوص حفظ منافع ایران در جنگ و روند صلح آذربایجان و ارمنستان را به محضر ملت ارائه می نمود.
