فضای مجازی در چنگال نیروهای مسلح

سپاه با سازماندهی ارتش سایبری و همچنین دستگیری فعالان مدنی در فضای مجازی ثابت کرد که دیدگاهش به دنیای مجازی کاملا امنیتی است.

زمانی نه چندان طولانی، اینترنت به معنای اتصال رایانه‌ها با یکدیگر بود. اما امروزه واژه «اینترنت» ابعاد گسترده‌تری دردنیا به خود گرفته که موجب شکل‌گیری دیدگاه‌های متفاوتی در میان جوامع مختلف شده است. مهمترین و جدیدترین دیدگاه از سوی مسئولان جمهوری اسلامی «اینترنت کثیف» بود که موجب رونق کسب و کارهای کثیف هم شده است. اصطلاح لکه کثیف برای اولین بار ازسوی وزیر اسبق ارتباطات و فناوری اطلاعات (تقی پور) بیان شد و راهکار مقابله با این لکه سیاه «اینترنت پاک» عنوان شد.

درتاریخ ۶ شهریور ۱۳۹۹، بابک نگهداری، رئیس حوزه ریاست مجلس شورای اسلامی، از دیدار محمدجواد آذری جهرمی، وزیرارتباطات و فناوری اطلاعات با قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی خبرداده بود. آذری جهرمی از قالیباف خواسته تا نمایندگان را درباره رویکرد ایجابی به جای سلبی در مواجهه با شبکه‌های مجازی مجاب کند. رئیس دفتر قالیباف گفته است در این جلسه موضوع «کاهش رویکردهای سلبی برای فضای مجازی» از محورهای مذاکرات طرفین بوده است. یکی از بخشهای این طرح «ساماندهی پیام‌رسان‌های اجتماعی» بود که درصورت تصویب این طرح تمام پیام‌رسان‌های خارجی درایران مسدود می‌شوند و دلیل اجرای این طرح حمایت از پیام‌رسان‌های داخلی است که نه کیفیت و نه امنیت نوع خارجی خود را دارند و مردم نسبت به آنها کاملا بی‌اعتماد هستند.

نماینده مردم تهران در مجلس القای این طرح را که طرح « ساماندهی پیام‌رسان‌های اجتماعی» به‌دنبال مسدودکردن همه شبکه‌های اجتماعی است، نوعی عملیات روانی توصیف کرد و خواستار ارائه پیشنهادهای منطقی و اصلاحی درمحیط‌های علمی و دانشگاهی برای رفع ایرادات این طرح شد.

یکی از بحث برانگیزترین بخشهای این طرح واگذاری مدیریت اینترنت به نیروهای مسلح است. پژمانفر، رئيس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس، در این‌باره گفته: «درباره این موضوع مثالی از وزارت راه می‌زنم. هم‌اکنون مسئولیت فرودگاه‌های کشور با وزارت راه است؛ اما نیروهای انتظامی وظیفه کنترل گذرنامه‌ها را برعهده دارد، آیا این به معنای تداخل است؟ و ما می‌گوییم که فرودگاه دست پلیس است؟ خیر، می‌گوییم فرودگاه دراختیار وزارت راه است و هرکس وظایف خودش را انجام می‌دهد. درتمام دنیا، گیت وی، دست نیروهای نظامی است. کنترل داده‌ها و درگاه‌های ورود و خروج اطلاعات هرکشوری کاملا در اختیارنیروهای نظامی است.»

وی درادامه افزود: «مثل این است که اعتراض کنیم چرا مرزهای زمینی دست نیروهای نظامی است. مسلم است که باید مرزها در اختیار نیروهای نظامی باشد. حال چه فرقی بین مرزهای زمین و مرزهای مجازی وجود دارد؟» او بعد هم اعلام آمادگی کرده که دراین‌باره با دیگران مناظره میکند: «درباره بندبند این طرح دفاع دارم وحاضر به مناظره با کسانی هستم که به آن نقد دارند؛ حتی اگر کسانی نقطه‌نظری دراین زمینه دارند که منطقی باشد، پذیرفتنی است؛ اما موضوع این است که برخی از اینکه ما می‌خواهیم جلوی فساد در فضای مجازی را بگیریم، نگران‌اند و به‌همین‌دلیل فضای رسانه ای را دچار ابهام می‌کنند.»

البته باید درایران این را هم مدنظر داشته باشیم که با کوچکترین مشکل و اعتراضی اولین واکنش مسئولان قطع سراسری اینترنت است و متاسفانه در جامعه ایران آزادی بیان وجود ندارد ودر کشورهایی مثل آلمان و آمریکا که پژمانفرادعا کرده است کنترل داده‌ها دست نیروهای نظامی‌شان است، آزادی بیان و رسانه وجود دارد و بابت توهین و نقد به بالاترین مقام دراین کشورها در فضای مجازی، هیچ فردی تحت بازجویی و شکنجه قرارنمی‌گیرد. قبل از ارائه چنین طرحی هم سپاه با سازماندهی ارتش سایبری و ایجاد برخی محدودیت‌ها در استفاده از فضای مجازی و همچنین دستگیری فعالان مدنی در فضای مجازی ثابت کرد که دیدگاهش به دنیای مجازی دیدگاه کاملا امنیتی است.