تقدیم به کودکان کار و خیابان ایران
یزدان شهدایی
هشتم اکتبر، شانزدهم مهرماه روز جهانی کودک است . روزی که صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل “یونیسف”، آن را چنین تعریف می کند: “حق همه کودکان است که در فضایی سرشار از خوشبختی ،محبت و تفاهم بزرگ شوند”. کودکان کار به کودکان کارگری گفته می شود که به صورت مداوم و پایدار به خدمت گرفته می شوند، به طوری که این امر انها را از رفتن به مدرسه و تجربه دوران کودکی بی بهره می سازد و سلامت روحي و جسمی آن ها را تهدید می کند.
بر اساس آمار سازمان جهانی کار، سالانه ۲۵۰ میلیون کودک ۵ تا ۱۴ ساله در جهان از کودکی محروم می شوند. طبق این آمار ۱۲۰ میلیون نفر از انها وارد بازار کار شده و بکار تمام وقت گمارده می شوند. ۶۱ درصد این کودکان در آسیا، ۳۲ درصد در آفریقا و ۷ درصد در آمریکای لاتین زندگی می کنند. قاچاق انسان از راه های عمده وارد کردن این کودکان به بازار کار است. غیر از کارگری برده وار، روسپی گری و فروش اعضای بدن، از دیگر سرنوشت هایی هستند که در انتظار این کودکان است.
این روز را به کودکان رنجدیده بلوچستان، کردستان، لرستان، و همه کودکان رنجدیده میهنم که از ابتدایی ترین حقوق خویش محرومند و در فقر و فلاکت زندگی می کنند، تبریک می گویم . این روز را به همه “کودک همسرانی” که بجای تجربه کودکی، در بطن خود یا کودکی را می پرورند و یا در اغوش دارند و به همه آن کودکان کار که در کارگاه ها و خیابان ها، با کار سخت برای تامین معیشت خانواده، کودکی شان نابود می شود تبریک می گویم .
این روز را به کودکان کولبر، به کودکان معلول ایرانی که نود درصدشان بدلیل نبود امکانات اموزشی از تحصیل باز می مانند تبریک می گویم.
روز کودک را به کودکان زباله گرد تهرانی که بالاخره شورای شهر تهران برایشان فرم مخصوص “کودک کار” تهیه کرد و به همه کودکان ایرانی که نمی دانند فضایی سرشار از خوشبختی و محبت و تفاهم از حقوق بنیادین آنهاست، تبریک می گویم.
روز کودک را به فرزندان نسرين ستوده و نرگس محمدی فعالان حقوق بشر زندانی، به گیسو (گابریلا ) رتکلیف فرزند نازنین زاغری زندانی ایرانی -بریتانیایی و فرزندان همه زنان و مردان زنداني در زندان هاي جمهوري اسلامي تبریک می گویم .
روز جهانی کودک را به همه کودکان پناهنده به ایران، که بیشترین امار کودکان کار و خیابان در کشور ما هستند و اغلب در مراکز دفن زباله کار و زندگی می کنند، تبریک می گویم.
این روز را به همه کودکان میهنم که در استان های شرق و جنوب شرق کشور، برای آوردن آب ساعت ها در روز پیاده روی می کنند و به همین خاطر از آموزش و رفتن به مدرسه باز می مانند، تبریک می گویم.
و در پایان ننگ بر رژیم جمهوری اسلامی باد که کودکان سرزمین من را از کودکی محروم کرده است و توان فراهم کردن حداقل امکانات زندگی برای آن ها را ندارد.
