صیانت از ثروت عمومی جامعه

رضا شیرازی-

کارگران هفت تپه با شعار همشهری ما کارگریم نه اوباش، پیشاپیش هرگونه شورش، خشونت و ماجراجوئی را نفی کردند. نشان از آن نشان که دیگر نهادهای سرکوب گر جمهوری اسلامی نخواهند توانست با ترفند ایجاد اختلال در نظم عمومی به سرکوب کارگران نیشکر هفت تپه بپردازند. ناگفته پیداست که هر آن تقلا می کنند که با ایجاد تفرقه همبستگی آنان را از میان بردارند و …

به نظر میرسد نمی توان و نباید اعتراضات کارگران نیشکر هفت تپه را صرفا به مسائل صنفی تقلیل داد زیرا روند چندین سال گذشته اعتراضات آنان به درستی نشان داده است که مطالبات آنان از یک سو در حمایت از ثروت عمومی جامعه قلمداد می گردد چرا که هزاران هکتار زمین مرغوب هفت تپه از آن جامعه است. از طرفی دیگر مافیای ثروت و قدرت دندان تیز کرده اند که چنین ثروتی را از آن خود نمایند. بنابر این درس بزرگ تر کارگران آگاه و خودآگاه نیشکر هفت تپه صیانت از ثروت عمومی جامعه ایران است که هم اکنون توسط جمهوری آخوندی به حراج گذاشته شده است.

در حالی که در ظاهر امر فرهیختگان و فرزانگان باید سخن از صیانت ثروت عمومی گویند و در چرائی و چگونگی حمایت از آن تلاش ورزند، می بینیم که در ایران امروز نه فرهیختگان و فرزانگان که کارگران، خود را به آب و آتش می زنند تا حکومت آخوندی نتواند ثروت عمومی جامعه را تقدیم خودی ها کند.

از طرفی دیگر جامعه شناسان و اقتصاد دانان باید از نقش سرمایه، مدیریت و نیروی کار آگاه و سازمان یافته در اقتصادی سالم و پویا که در آن هم نیازهای اساسی انسان همچون کار، آموزش، مسکن، حقوق مکفی، امنیت شغلی، جانی و هم کرامت انسانی، اوقات فراغت کافی، سخن گویند تا در نهایت توسعه چند جانبه بعنوان اصلی ترین راهبرد جای پای خود را در فرهنگ سیاسی بیابد …، و ما شاهد چنان گفتمانی در جامعه ایران نیستیم. بنابر این شکاف و گسل بین نیروی کار ایران که در پی صیانت از ثروت عمومی ست با اولویت های روشنفکران و فرهیختگان و اساتید دانشگاهها قابل مشاهده است. حال آنکه برای پسا جمهوری اسلامی ما نیازمند جمع بست نظری، در حوزه صیانت از ثروت عمومی جامعه ایران هستیم.