موضوع محوری این گفت‌وگوها وضعیت سلول انفرادی در زندان‌های ایران به عنوان یکی از مصادیق بارز شکنجه است
تازه ترین کتاب نرگس محمدی که مجموعه گفت‌وگوهای وی با ۱۲ تن از فعالان زن سیاسی در زندان است با نام «شکنجه‌ی سفید» و توسط نشر باران در سوئد منتشر شده است.
موضوع محوری این گفت‌وگوها وضعیت سلول انفرادی در زندان‌های ایران به عنوان یکی از مصادیق بارز شکنجه است. تاکید بر «شکنجه‌ی سفید» با سه خاطره از خود نرگس محمدی در زندان‌های حکومت اسلامی آغاز می‌شود و با گفت‌وگو با نیگارا افشارزاده، آتنا دائمی، زهرا ذهتابچی، نازنین زاغری، مهوش شهریاری، هنگامه شهیدی، ریحانه طباطبایی، سیما کیانی، فاطمه محمدی، صدیقه مرادی، نازیلا نوری و شکوفه یداللهی ادامه می‌یابد.
این دوازده زندانی سیاسی، از طیف‌های مختلف فکری و عقیدتی هستند؛ از فعالان حقوق مدنی، بهاییان، دراویش، کودکان و نوکیشان مسیحی و همچنین فعالان اصلاح‌طلب گرفته، تا جامعه‌شناس و فرزند یکی از جانباختگان سیاسی ده ۶۰، و همچنین فعال حقوق بشری که در دهه ۶۰ مدت‌ها حبس و شکنجه را تاب آورده است.
کتاب «شکنجه‌ی سفید» با مقدمه کوتاه شیرین عبادی، حقوقدان و برنده جایزه صلح نوبل آغاز می‌شود. او در این یادداشت تاکید کرده است که علی‌رغم تمام زنجیرهایی که به دست و پای نرگس محمدی زده‌اند، «هنوز مانند شیر می‌غرد و به همین دلیل حکومت سعی دارد تا او را بشکند.»
شیرین عبادی پیرامون گفت‌وگوهای نرگس محمدی در زندان با شماری از زندانیان زن نوشته است: «موضوع محوری این گفت‌وگوها وضعیت سلول انفرادی در زندان‌های ایران به عنوان یکی از مصادیق بارز شکنجه است. نرگس محمدی، از سال‌ها پیش، پیش از اینکه زندانی بشود، همواره پرچم‌دار مخالفت با سلول انفرادی بود. این پرچم را حتی در زندان هم بر زمین نگذاشته و به روش‌های گوناگون مخالفت خودش را با آن بیان كرده است.
حالا برای ابراز این مخالفت، با تعدادی از هم‌بندان خود، یعنی زنان سیاسی-عقیدتی زندان اوین مصاحبه‌هایی انجام داده و گوشه‌ای از خاطرات آنها را ثبت کرده است.از آنجایی که این خاطرات در حصار زندان به رشته تحریر درآمده، به مثابه سند گویایی از تلاش در راه اجرای عدالت در ایران است.»
منبع: صفحه تلگرامی شیرین عبادی
