باندها و مافیای حاکم بر کشورمان که در گوشه گوشه نهادهای سیاسی جمهوری اسلامی از بیت رهبری، سپاه تا مجلس لانه کرده‌اند، منافع خود را در زنده نگاه داشتن تنش با دنیای غرب و دشمنی با امریکا می دانند.
فرشاد مومنی استاد دانشگاه علامه طباطبایی در گفتگو با ایلنا می گوید: ایران بر اساس گزارش WEF بی‌انگیزه‌ترین کشور در کنترل مافیای پولی و مالی بوده است.
وی در ادامه ابراز شگفتی می کند «که حساسیت نهادهای نظارتی مسئول در این زمینه تا این اندازه به این مسئله پایین است و ما تا این درجه از دنیا عقب مانده‌ایم» و این پرسش را مطرح می کند «آیا سقوط وحشتناک رتبه ایران و تبدیل شدن به بدترین کشور جهان در میان کشورها در تنظیم‌گری مالی، شایسته بررسی نیست؟»
مومنی در ادامه این گفتگو می افزاید: «بر اساس گزارش رسمی بانک مرکزی در سال ۹۸، شاخص هزینه مصرف‌کننده که اندازه تورم را نشان می‌دهد معادل ۴۱.۲ درصد بود اما در همان سال شاخص هزینه تولیدکننده ۶۱.۵ درصد بود، یعنی سیاست‌های تورم‌زا تاثیر مهلک‌تری بر بنیه تولیدی کشور داشته است و آنگونه که متفکران بزرگ باور دارند؛ چنین سیاست‌هایی به مثابه تبدیل بازی اقتصادی به اقتصاد کازینویی و مافیایی است و گرایش به سرمایه‌گذاری تولید و جذب سرمایه‌های کارآمد را کاهش می‌دهد.»
این اعتراف آشکار و مبتنی بر اسناد، گزارشات و آمار رسمی مبین این واقعیت تلخ است که کشور و مردم را در حقیقت باندهای مافیایی که بیشترین منافع را از تحریم ها برده اند، اداره می کنند. مافیاهایی که هریک لابیگران خاص خود را در نهادهای سیاسی نظام فاسد جمهوری اسلامی از بیت رهبری، سپاه تا قوه قضایی و مجلس دارند.
حضور مافیاهای سیاسی-اقتصادی در ساختار نظام جمهوری اسلامی یادآور اواخر دوران اتحاد جماهیر شوروی و بعد از فروپاشی آن است که مافیاهای روسی در تمامی ساختار سیاسی این کشور نفوذ کرده بودند و ساختار اقتصادی سیاسی این کشور را تحت تسلط خود در آوردند.
باندها و مافیای حاکم بر کشورمان که در گوشه گوشه نهادهای سیاسی جمهوری اسلامی از بیت رهبری، سپاه تا مجلس لانه کرده اند و فقط از طریق قاچاق و دلالی تغذیه می کنند، منافع خود را در زنده نگاه داشتن تنش با دنیای غرب و دشمنی با امریکا می دانند و ترجیح می دهند که وضعیت نه جنگ و نه مذاکره دست نخورده باقی بماند. البته تا زمانی این شرایط موجب فروپاشی کامل نظام جمهوری اسلامی نشود.
