روز جهانی آموزش را در شرایطی پشت سر گذاشتیم که همچنان حاکمیت ایران سند آموزشی ۲۰۳۰ را، که توسط سازمان ملل متحد فراهم گردیده، قبول نکرده در صورتی که غالب مفاد این سند نه تنها متناسب برای ایران بلکه متناسب با حقوق بشر در نظر گرفته شده و ۱۹۳ کشور جهان به آن پیوسته‌اند.
بیانیه:
معضل همه‌گیری بیماری کرونا بیش از پیش نشان داد که کشور ما با مشکلات جدی در زمینه عدم برابری فرصت‌های آموزشی روبه‌رو است؛ نبود زیرساخت‌های مناسب ارتباطی و عدم امکانات ارتباطی و آموزشی کافی باعث شد تا تعداد زیادی از دانش‌آموزان و دانشجویان در طی این دوران از تحصیل باز بمانند، و بر جمعیت بازماندگان از تحصیل ایران بیفزایند، این اتفاق در حالی روی داده است که سال‌های گذشته نیز فرصت‌های آموزشی برابر نه تنها در بین کلان‌شهرها و مناطق روستایی و عشایری بلکه در داخل شهرها نیز به صورت طبقاتی درآمده بود؛ وجود مدارس خصوصی با برترین امکانات و خدمات فوق برنامه پیش‌رفته از یک‌سو و از طرف دیگر مدارس کم بهره برای مردم بی بضاعت از سوی دیگر زمینه‌ساز شکاف طبقاتی گسترده است. این‌گونه اختلاف طبقاتی آموزشی مسلما باعث ایجاد نظام طبقاتی آموزشی و از بین رفتن رقابت سالم تحصیلی در بین محصلین کشور و از بین رفتن فضای برابر برای پیشرفت‌های تحصیلی در همه مقاطع می‌گردد که در نتیجه در آینده آسیب‌های روان‌شناختی و جامعه‌شناسی و ناامیدی مردم از حاکمیت را به همراه خواهد داشت.
مشکل معیشت پرسنل محترم آموزش کشور، چه در حوزه آموزش و پرورش و چه در آموزش عالی، موجب کاهش بهره‌وری و بازده آموزش می‌گردد، باید توجه داشت که نهاد آموزش در هر کشور از بزرگ‌ترین اهرم‌ها و شاخصه‌های نیروی بالقوه انسانی هر کشور محسوب می‌گردد، عدم تامین معیشت کارمندان این حوزه علاوه بر ایجاد مشکلات در عرصه فرهنگی و خسران شانیت مقام ایشان به نسبت اهمیت جایگاه و نقششان، موجب کاهش بازده آموزش کشور می‌گردد. همچنین لازم‌الاجراست که دبیران و معلمان و استادان، متناسب با تخصص و رشته تحصیلی و مهارت خود، در عناوین شغلی خود مشغول به کار شده و مهارت‌های تحصیلی دانشگاه و مدارس متناسب با نیازهای کشور و به صورت کاربردی ارائه گردند. بی‌شک حق هر فارغ‌التحصیل است که پس از اتمام دوره آموزشی خود مهارت مناسبی را کسب کرده و بتواند به فراخور آن در جایگاه خود در کشور به کار و فعالیت بپردازد. سیل انبوه بیکاران پس از دانشگاه و عدم کسب مهارت کافی نشانگر ضعف نظام آموزش عالی و تبدیل شدن آن‌ها به بنگاه‌های کسب درآمد حکومتی از طریق مردم است.
آموزش به شیوه و سبک مدرن و به روز حق هر انسانی است، به روز رسانی کتاب‌ها و محتوای آموزشی آموزش و پرورش و آموزش عالی باید متناسب با سرعت پیشرفت علوم باشد، همچنین آموزش‌هایی چون ورزش و سلامت، مهارت‌های آداب معاشرت عمومی، مهارت‌های زندگی سالم و آشنایی با اختلالات و مشکلات روحی، هنر، آشنایی با فرهنگ و زبان‌های اقوام ایران و مهارت‌های فنی از جمله ملزومات جدی و بسیار پر اهمیت در آموزش محسوب می‌گردد که متأسّفانه در اکثر مدارس ایران نادیده گرفته شده و در نظام آموزشی باید مورد اهمیت بیش‌تری قرار گیرد.
آموزش‌های جنسی از نقطه نظرات علمی و حقوقی متناسب با علوم روز و حقوق بشر، نحوه مواجهه با مواد مخدر و انواع جرایم و مهارت‌های پیش‌گیری از خشونت و پرهیز از خشونت‌ها از جمله موارد مهمی است که باید توسط متخصصین در نظام آموزشی کشور به صورت جدی گنجانده شود، این امر برای داشتن جامعه‌ای امن و پاک و آزاد لازم و حیاتی است و می‌تواند زمینه‌ساز زندگی آرام برای شهروندان در آینده ایرانی باشد. چه بسا کشور ما ایران شایستگی این را دارد که به نام مشاهیر صاحب نام خود همانند سعدی، حافظ، فردوسی و مولانا و… در جهان شناخته شده باشد، تا با بالاترین آمار میزان اعدام‌ها و انواع خشونت‌ها، خاستگاه برطرف ساختن چنین معضلاتی قطعا در آموزش و پرورش نهاده شده است.
سازمان دانشجویان و دانش‌آموختگان جبهه‌ی ملی ایران بر این باور است که نظام آموزشی نباید مروج یک اندیشه یا مکتب و ایدئولوژی باشد، بلکه مردم باید بتوانند در یک فرآیند آموزشی سالم به طور آزاد عقاید و باورهای خود را انتخاب و بارور نمایند و هرگونه محرومیت تحصیلی افراد به دلیل عقاید سیاسی یا عقیدتی و مذهبی در هر مقطع و موقعیتی باید فورا لغو گردد و فرصت برابر تحصیلی، چه عقیدتی و چه جنسیتی، برای همه ایرانیان در هر مقطعی فراهم باشد. همچنین نه تنها آموزش زبان‌های مادری، بلکه آموزش فرهنگ تمام اقوام و اقلیت‌های دینی و مذهبی برای همه باید به طور برابر و یکسان و به صورت علمی و تخصصی توسط متخصص فراهم باشد.
روز جهانی آموزش را در شرایطی پشت سر گذاشتیم که همچنان حاکمیت ایران سند آموزشی ۲۰۳۰ را، که توسط سازمان ملل متحد فراهم گردیده، قبول نکرده در صورتی که غالب مفاد این سند نه تنها متناسب برای ایران بلکه متناسب با حقوق بشر در نظر گرفته شده و ۱۹۳ کشور جهان به آن پیوسته‌اند. امیدواریم در آینده نزدیک پذیرش و توافق این سند در ایران مورد بازنگری قرار گیرد.
جبهه‌ی ملی ایران
@PersianPolitics
