حکومت با دامی که برای مردم پهن می کند، علیرغم فیلترها و سخت گیری هایی که برای انتخابات ریاست جمهوری و مجلس از سوی شورای نگهبان در نظر می گیرد، اما مسیر را برای انتخابات شوراهای روستا و عشایر باز می گذارد تا مشارکت گسترده در این حوزه صورت گیرد.
کیا حمیدی
همانطور که جمهوری اسلامی در هر دوره حضور و مشارکت مردم در انتخابات را به نفع خود و تاییدی بر مشروعیت خود تلقی می کند، عدم حضور و مشارکت پایین مردم این پیام را برای بسیاری از دول خارجی و مجامع بین المللی مخابره می کند که مردم تمایلی به این حکومت ندارند و در چنگال آن اسیر شده اند.
به همین منظور رژیم نشان داده که هر بار به صورت نسبی توانسته است با ترفندهای قدیمی خود مردم را فریب دهد. درحال حاضر نیز با ادغام انتخابات های مختلف با یکدیگر به طور غیرمستقیم اقشار مختلف را پای صندوق های رای می کشاند.
در حالت عادی مشاهده می کنیم که در فضای مجازی و در بین روابط روزمره مردم در جامعه، بحث مخالفت با رژیم و “نه به جمهوری اسلامی” از جمله مواردی است که همه گیری گسترده ای درباره آن وجود دارد. به عبارتی مردم به طور گسترده درصدد تحریم انتخابات هستند. اما ناخواسته با ورود به بحث انتخابات شوراهای شهر و روستا و عشایر علیرغم مخالفتی که با حکومت دارند، آب به آسیاب آن می ریزند.
برخی بدون آنکه متوجه شوند حضورشان باعث تقویت منافع حکومت می شود و از سر دلسوزی برای روستا و بخش محل زندگی خود یا کاندید می شوند و یا به سبب مناسبات فامیلی و عرق قومی و قبیله ای برای انتخاب کاندیدای مدنظرشان پای صندوق رای می روند. لذا وقتی شما به هر دلیلی پای صندوق رای بروید، نظام یک حضور مضاعف برای خود تلقی می کند.
برخی افراد هم به امید اینکه بتوانند به نان و آبی از حضور در شورای شهر و روستا و عشایر خود برسند، ثبت نام می کنند و همان بحث درهم تنیدگی های فامیلی و قومیتی را تقویت می کنند تا بتوانند انتخاب شوند درحالی که این جریان به تقویت بنیه نظام ختم می شود.
جالب تر اینجاست که حکومت با دامی که برای مردم پهن می کند، علیرغم فیلترها و سخت گیری هایی که برای انتخابات ریاست جمهوری و مجلس از سوی شورای نگهبان در نظر می گیرد، اما مسیر را برای انتخابات شوراهای روستا و عشایر باز می گذارد تا مشارکت گسترده در این حوزه صورت گیرد و به واسطه این حضور نامزدها، افراد بیشتری در انتخابات شرکت کنند.
لذا می بینیم که برای انتخابات شوراهای روستا و عشایر تنها ملاک داشتن سواد خواندن و نوشتن و گرفتن گواهی عدم سوءپیشینه می باشد. همین معیارها نیز بنا به نظر بخشداری ها و فرمانداری ها بستگی دارد و به طور مثال افراد بی سواد هم به واسطه حضورهای قبلی در شورا می توانند ثبت نام کنند و یا آنها که سوءپیشینه دارند و یا مسئله ای منفی در پرونده خود داشته باشند، بنا به صلاحدید بخشداری ها و فرمانداری ها می توانند در انتخابات ثبت نام کنند. لذا عملا هیچگونه فیلتر خاصی برای این دور از انتخابات وجود ندارد.
با این رویه حکومت از یکسو حساسیت و داغی تنور انتخابات را در راس هرم با بازیچه قراردادن نامزدهای مطرح اداره می کند و از سوی دیگر میزان مشارکت عمومی را به صورت پنهان و خاموش از طریق حضور گسترده عامه مردم بومی و بهره گیری از مناسبات فامیلی و قومی و قبیله ای دنبال می کند. اینجا وظیفه رسانه ها و فعالان آگاه در حوزه مدنی و اجتماعی است تا این واقعیت را برای مردم واشکافی کنند تا ناخواسته آب به آسیاب دشمن نریزند. باید به کسانی که در این انتخابات ثبت نام می کنند هشدار دارد که حضورشان حتی اگر برای سازندگی ویا رسیدگی به مشکلات مردم حوزه خود باشد، در حقیقت به نفع حکومتی خواهد شد که تمام بدبختی و فلاکت مردم در سراسر ایران به دست آن است و هیچ ابایی برای ظلم آشکار و اجحاف به زندگی و معیشت مردم ندارد و نهایتاً کشتار مردم بی پناه را تنها راه نجات خود می داند.
