۴ دهه است که ما فرهنگیان را به بازی گرفته اند و حقوق مسلًم ما را پایمال کرده اند و هر گاه نیز که فعالان صنفی به این حق کشی ها اعتراض کرده اند برخی را بازداشت و دربند کرده اند ( محمود بهشتی ، رسول بداقی ، محمود باقری ، علی اکبر باغانی ، اسماعیل عبدی ، محمد حبیبی ، محمد رضا رمضانزاده و…) تا درس عبرتی برای دیگران باشد و صدای آنها را خفه کنند
نزدیک به ۱۴ سال است که همچنان با قلدری از اجرای قانون امتناع می کنند و بازنشستگان را به فقر و فلاکت کشانده اند و با وجودی که بیش از ۴۰ تجمع برگزار کرده ایم و همه مسئولان از صدر تا ذیل بر خواسته های قانونی ما اشراف کامل دارند اما دریغ از یک اقدام که با حسن نیت همراه باشد
تنها چیزی که در این سال های مدید ملاحظه کرده ایم دروغ و فریب که در همه مسئولان قبلی و فعلی مشترک بوده و هیچ کدام بر دیگری رجحان نداشته چون فلسفه وجودی این نامسئولان بر فریب کاری و ناراستی استوار بوده است
لذا اکنون نیز به دلایل متعدد سیاسی اندکی از دیون و طلب ما را پرداخته اند و درصد مهم و اصلی آن به علاوه ۱۳ سال طلب و دیونی که مدتی است ( ۸ ماه ) سخنی از آن به میان نیامده در پرده ای از ابهام قرار دارد و همچنان این بازی ادامه دارد و بعد از آن نیز انتخابات و تغییر دولت و روز از نو و روزی از نو …
اکنون نیز فروردین رو به پایان است و هنوز احکام جدید صادر نشده و دلایل واهی و همیشگی یکی پس از دیگری را دلیل آن اعلام می کنند و ما چه ساده انگار هستیم که هنوز این دروغ گویان و مکاران را باور داریم
بایستی بپذیریم که همچنان بازی خورده ایم و به سادگی ۱۳ سال مطالبات و معوقات ما را توسط برخی سیاسی کار در هاله ای از بلاتکلیفی قرار داده اند و متاسفانه ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم
اما پس از این همه سال مطالبه گری باید که یاد گرفته باشیم که رسیدن به مطالبات در سایه همبستگی و تلاش های روز افزون و به دور از یاس و ناامیدی میسر خواهد شد
انجمن صنفی بازنشستگان کشوری
