شانزده آذر هرسال، با نام دانشجویان کشور گره خورده است. دانشجویانی که در طی دوران بیداری کشور، جزو پیشروترین اقشار جامعه بوده‌اند و در این مسیر، به مصائب فراوان دچار گشته‌اند.
از بین خیل عظیم دانشجویان شرافتمند کشور، نام #لیلا_حسین_زاده، همانند خورشیدی تابناک بر آسمان حق‌خواهی کشور می‌درخشد. لیلا، در زندان عادل آباد شیراز، در شرایط جسمانی وخیم، بارها با اعتصاب غذا صدای خود را به گوشِ کاربه‌دستان! رسانده‌است.
لیلای عزیز،
جهانیان صدای مقاومت تو شنیده‌اند. ایستادگی تو، به نمادی برای آزادگی تبدیل شده است. مقاومتت برای همگان نشان‌دهنده‌ی شکست قدرتی است که بقای خود را در خشونت تعریف کرده است.
شنیده‌ایم که گفته‌ای نگه داشتنت در زندان، مرگ خاموش است. اما بدان که نام تو برای ما همیشه یادآور”مقاومت و زندگی است” وجود نازنین تو همیشه پشتیبان و نشان‌دهنده‌ی راه زندگی بهتر برای طبقات تحت ستم بوده است …
بخند
بخند
درختان را که نه
امّا
لبخند تو
ما را سیراب می کند
ببار
ببار
زمستان
یا
بهار …
فرقی ندارد
دلم می خواهد
تمام فصل ها بباری
نام تو،
جسارتِ تو،
ایستادگی‌تو
مقاومت را معنا می‌کند.
