این روزها جامعه‌ی موسیقی ایران در بُهت و شوکی مهیب فرورفته است.
صدور حکم اعدام برای هنرمند جوان، توماج صالحی به اتهامی واهی!، عملکردی غیرقابلِ باور و ظالمانه در تاریخ موسیقی معاصر این سرزمین است.
او نواگرِ نوای خفته در گلو و خواسته‌های به‌حقِ نسلی از ایرانیان است که برای یک «زندگی معمولی» در میهن خویش، به شکلی مسالمت‌آمیز، تلاش می‌کنند.
توماج صالحی و دیگر هنرمندانِ در بند، فرزند ایران و فرزند شریف جامعه موسیقی ایران هستند و ما اهالی موسیقی خواستار لغو فوری حکم ظالمانه‌ی اعدام و آزادی بی‌قید و شرط این هنرمند و دیگر هنرمندان دربند هستیم.
جهان نظاره‌گر است و تاریخ، این زمان و مکان را به یاد خواهد سپرد؛ که روزگاری در این سرزمین، به اتهام اعتراضی مصلحانه، حکمی چنین غیرمنصفانه صادر شده است.
هنرمندان موسیقی؛ توماج صالحی، سامان یاسین، شیدای همدانی، عزیز قاسم‌زاده و همه‌ی معترضان مسالمت‌جو را آزاد کنید و بگذارید این مردمِ نگران، کمی روی آرامش ببینند.
جمعی از اهالی موسیقی ایران
اردیبهشت ۱۴۰۳
از جمله امضا کنندگان این متن چهره‌های سرشناسی همچون: حمید متبسم، سعید فرجپوری، کیوان ساکت، ملیحه سعیدی، نجمه تجدد، مسعود حبیبی، شاپور رحیمی، حسین پرنیا، رشید کاکاوند، اردوان کامکار، مزدا انصاری، فردین خلعتبری، آریا آرام نژاد، مسعود جاهد، فرهاد ابراهیم خانی، مینا افتاده، مانی جعفرزاده، نگار خارکن، ماندانا خضرایی، ناصر رحیمی، رهام سبحانی، مسعود خادم، آروین صداقت کیش، حمید غلامعلی، سعید ذهنی، ناصر رحیمی، آرش نصیری، آذین موحد، ساسان چمن‌آرا و حسین نورشرق هستند.
فهرست کامل اسامی را می‌توانید در این لینک ببینید
